SAFDERUN

BÖLÜM 2 🎀

Medya: Emir Sayer

Dudaklarıma yapıştı. Çok şaşırmıştım. Karşılık vermedim. Çok güzel öpüyordu. Yavaş ve nazikçe. Ama yapamazdım. Onu tanımıyordum bile. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. Kollarını belime doladı ve öpmeye devam etti. Ellerini göğüsüne dayadım ve itmeye çalıştım. Öyle sıkı sarmıştı ki kurtulamadım. Elleri kalçama doğru uzandığında hızlıca geri çekildim. Daha fazla dayanamazdım. O da geri çekildi ve sırıttı. Hissettim. Ben hala ağlıyordum.

"Karşılık vermesende iyiydik bence." Dedi ve sırıttı

Cevap vermedim ve ağlayarak tuvaletten çıktım. İlk defa böyle birşey yaşamıştım. Yavaşça geçtim ve yerime oturdum. Gözlerimi kapattım ve uykuya daldım.

Emir'den

Kendimi çok kötü hissediyorum. İlk defa hiç tanımadığım bir kıza karşı kendimi tutmamıştım. Duvara sert bir yumruk geçirdim. Kapıyı hızlıca kapattım.

Oturduğum yere doğru ilerledim.Elim kaniyordu ama bu pekte umrumda değildi. O uyuyordu. Yavaşça oturdum ve onu izlemeye başladım.

Gerçekten çok güzeldi.
Yüzünde hiç makyaj yoktu. Saftı. Dudakları mosmor olmuştu. Beyaz tenliydi. Yüzü pürüzsüzdü. Gözleri gördüğüm kadarıyla maviydi. Gerçekten dayanilmazdi.

Uyanmaya başladığında hemen bakışlarımı ondan çektim ve dışarı bakmaya başladım.

"Özür dilerim."

"Efendim?"

"Az önce için özür dilerim. Kendimi tutamadım."

Gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Cevap vermedi. Tepkisizdi.

Hızla kafasını çevirdi ve çantasından bir kitap çıkardı beni duymamazlıktan geliyordu.

Beril'den

Duyduğum şey karşısında şok olmuştum. Birde karşıma geçmiş özür diliyordu. Hayatımda ilk defa böyle birşey yaşamıştım. Ne yapacaktım? Kime anlatacaktım? Kafam karışmıştı. Kimdi ve neden beni öpmüştü?

"Sayın yolcularımız yolculuğumuz sona ermiştir."

Bu sesi duyduğuma o kadar sevinmiştim ki anlatamam. Hemen bavulumu aldım ve uçaktan indim.  Havaalanına doğru yürümeye başladım.

    Korkuyordum. Arkamda bir nefes hissettim. Aldırmadan yürümeye devam ettim.  Omzumda bir el hissettim ve arkamı döndüm.

    Arkamı dönüşümle birlikte kendimi Emir'in poposuyla bakışırken buldum. Bağırmaya ve sırtını yumruklamaya başladım. Ağlıyordum.

     "Bu da ne kaslı herifmiş be vur vur işlemiyor."

     Sanırım bunu yüksek sesle söylemiş olacaktım ki gulumsedigini hissettim.

     Emir'den

  "Kızım yumruklayıp durma sırtımı insanım ben insan."

  "Eğer insan olsaydın şuan evime gidiyor olurdum."

    "Of Beril of ne yapacağız biz seninle?" Dedim ve gülümsedim.
 
    "Ne yapacağını söyliyeyim şimdi beni yere indireceksin ve bende otelime gideceğim."

     Arabaya geldik ve ben direksiyona geçtim. Beril'i de yanıma oturttum.

     Yol boyunca hiç konuşmadık. Beril tepkisiz bir şekilde oturuyordu. Yavaşça ona doğru eğildim öpmek için yanaştım. Tam o sırada kendimi frenledim ve yoluma devam ettim.