BÖLÜM 3🎀

511 8 7
                                    

Beril'den

Yol boyunca Emir'e nereye gittiğimizi sordum ama tek kelime söylemedi.

Çok geçmeden bi yerde durduk Emir kalktı ve arabadan indi. Kapıyı o kadar hızlı kapatmıştı ki bir an korktum.

Oturduğum yerin kapısı açıldı. Ben hemen kendimi toparladim ve yüzüme ifadesiz bir görünüm yerleştirdim.

Emir beni kucağına aldı ve yürümeye başladı. Bana bakıyordu Nereye geldiğimizi gerçekten çok merak ediyordum.

Emir'den

Cebimden evin anahtarını çıkardım ve kapıyı açıp içeri girdim. Beril'i koltuğun üstüne oturttum.

"Ben üstümü değiştirip geliyorum."

Tepki vermedi. Bende üstümü değiştirmek için yukarı çıktım. Altıma siyah bir şort giydim üstüme birşey giymedim ve aşağıya indim.

Beril koltuğun üzerinde uyuyakalmıştı. Onu kucağıma aldım ve odama çıkardım.

Çok güzel uyuyordu. Yüzünde gram makyaj yoktu. Dişleri bembeyazdı. Kirpikleri o kadar güzeldi ki ok gibi insanın kalbine saplanıyordu. Yatağa yatırdım ve kapıyı kapatıp yavaşça odadan çıktım.

* * *

Beril saatlerdir uyuyordu. Meraktan ölecektim. Neden hala uyanmamıştı. Hızla odaya çıktım ve Beril'e baktım.

Çok sıcaktı. Ateşi vardı.
Hemen onu soydum ve duşa soktum. Titriyordu. Gözlerim dolmuştu. Titriyordu ve ağlıyordu. Ne yapacaktım ben?

Ona kendi bornozumu giydirdim ve tekrar yatağa yatırdım. Valizini açtım ve giydirmek için kıyafet aramaya başladım.

Vücudu pürüzsüzdü. Sol kolunda bir dövmesi vardı. Bir tarih yazıyordu. İç camaşırlarini giydirdim,
üstüne giydirmek için birşey bulamadım kendi t-shirtlerimden bir t-shirt giydirdim ve yatırdım. Uyuyordu. Dudaklarına yapismamak için kendimi zor tutuyordum.

Yavaşça egildim ve boynuna bir öpücük kondurdum. Kıpırdanmaya başladı. Bende yavaşça kalktım ve odadan çıktım.

Beril'den

Yavaşça gözlerimi araladim. Saat çoktan 21.00'i geçmişti. Yavaşça doğruldum ve öksurdum. Sanırım hastalaniyordum.

Ben nerdeydim?Bu yatak... Kimindi? Yoksa...hayır olamaz.

Hizlica kapıdan çıktım ve bağırmaya başladım.

"Hey nerdesin? Emir misin nesin sana diyorum! Nerdesin?"

Yakınlarda bir kapı sesi duydum.

"E e emir sen misin?"

Cevap vermedi. Hizlica yanımdan geçip gitti. Peşinden yürüdüm. O kadar hızlı gidiyordu ki yetisemiyordum.

Emir'den

Beril deli bagiriyodu. Umursamadim . Tam kapıyı acacaktim ki arkamda bir ses duyudum.

"KAHRETSİN"









SAFDERUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin