baby?

343 9 38
                                    

Alex ve Olivia hastaneden kimseye görünmeden ayrıldılar. Dikkat çekmek istemiyorlardı. Hızla Ellish'in evine geri döndüler.

'Nasıl geçti?' Olivia üzerindeki ceketi çıkardıktan sonra konuştu. 'Nasıl geçebilir ki? Tahmin ettiğim gibi işte,hamileyim.'

'Teyze oluyorum!' Evde tek sevinenin kendisi olduğunu da farkedince sustu Ellish. Heyecanlanınca ne yaptığını şaşırıyordu. Alex daha fazla kapalı bir ortamda duramayacağını farkedip balkona çıktı.

'Olivia. İyisin değil mi?' Genç kadın olumsuz anlamda kafasını salladı. 'Hiç iyi değilim,hiç.' Ve ağlamaya başladı. 'Şimdi ne olacak? Bu,bu çok saçma Ellish. Çok saçma hem de.'

Ellish ona sarıldı,buna ihtiyacı olduğunu biliyordu. Olivia ağlamasını kesene kadar sarıldılar. Ellish de mutfaktan ona su getirdi. 'Şşt, üzülmemelisin. Bu onu kötü etkiler. İstenmeyen çocuk psikolojisini biliyorsun Olivia,bu dönemlerden beri hissedilen bir şey.'

Alex balkondan dönünce Olivia'nın yanına oturdu. 'Olivia. Bak bu sorun değil. Ben her zaman yanında olacağım. Sen çok güçlüsün,ona çok iyi bakacağız. Lütfen üzülme,ben kahroluyorum sen ağladığında.'

'Güçlü olacağım Alex,yine de hep yanımda ol. Bu zorlu bir yol olacak.' Olivia'nın ailesi bunu anlayışla karşılayacaktı ama insanların saçma yorumlarını anlayışla karşılamayı bilmesi gerekiyordu.

'Farkındayım,şimdi bunları düşünme. Londra konserini düşün mesela. Sahne arkasındaki keyifli vakitleri.' Olivia suratını asıp baktı ona. 'Sahne arkası. Ne mükemmel ama.'

'Olivia saçmalama. O konserleri benim kadar sen de biliyorsun.' Ellish de arkadaşına müdahale etme gereği duymuştu. 'Biliyorum fakat... Bu çok eğlencesiz.'

'Artık eğlenceye bir sekiz ay ara verirsin o zaman sevgilim. Bunu yapabileceğine inanıyorum.' Alex ona sarıldı. Hafif de karnını okşadı. 'Yapabilirim sanırım.'

'Haydi kalkın. Kahvaltıya gidelim. Hem Harry ile de tanışırsınız.' Harry onun nişanlısı oluyordu,yakında evlenmeyi planlıyorlardı. 'Oldukça iyi olur.'

Birlikte kararlaştırdıkları yeri Harry'e de haber verdi ve orada buluştular. Harry iç mimardı,kendi şirketi vardı. Ellish ile bir davette tanışmışlardı.

Londra'ya gitmeden önce Manchester'da geçirdikleri son gündü,keyfini çıkarıyorlardı. Kahvaltılarını söyledikten sonra sohbet etmeye başladılar.

'Harry,Alex'i tanıyorsun zaten. Arkadaşım Olivia,bahsetmiştim hatırlarsan.' Harry Alex'le el sıkıştıktan sonra konuştu. 'Gerçekten bu kadar başarılı biriyle tanıştığım için çok mutluyum. Son albümden önce de gayet başarılıydınız fakat o neydi öyle?'

'Teşekkürler.' Cümlesinin sonuna da gerçekçi bir gülümseme bıraktı Alex. Bu tür yorumlar egosunu okşuyordu. 'Seninle de tanıştığıma memnun oldum Olivia. Ellish ile çok konuştuk seni.'

'Ben de Harry. Uzun zamandır görüşmüyorduk,güzel oldu bu.' Kahvaltıya birlikte başladılar. Perşembe günü olduğu için pek yoğun değildi,zaten buradan da Harry ve Ellish işlerine geçeceklerdi.

Pek uzun sürmeyen bir kahvaltının ardından Alex ve Olivia Manchester'ın şehir merkezinde gezmeye başladılar. Bir ara Olivia unutup kahve dükkanından kahve aldı. Sonra birlikte uzun süre güldüler.

Turistik yerler umurlarında değildi,başbaşa olmak asıl güzel olan şeydi. Birlikte bir bebek mağazasının önünden geçerlerken Olivia cama bakakaldı. 'Yaklaşık 8 ay sonra buradakilerden biri onun üzerinde olacak,bu oldukça garip değil mi?'

Old Yellow Bricks /Alex Turner ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin