Mezarlıktan savsak adımlarla ayrılan adamı herkes sarhoş sanıyordu. Gerçeği bir tanrı bir de kendisi biliyordu. Ne kadar zamandır o mezarlığın taşında oturuyordu bunu ise sadece tanrıbiliyordu. Öyle ki annesi öldüğünden beri zaman kavramını yitirmişti Yoongi. Hava kararınca uyuyor, uyandığında ise hava ya hala karanlık oluyordu ya da güneş yeni doğmaya başlamış oluyordu. Ve bir şekilde ayakları hep mezarlığa götürüyordu onu.
Herkes her adımında düşecek gibi olan adama bakıyordu. Adam ise bağırıp çağırıp küfürler savurmak istiyorduetrafına fakat o kadar güçsüzdü ki kendinde bunu yapacak dermanı bulamıyordu.
♧
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
