"SİLLAGE🥀"

Yaşıyorum Sadece Gülmeyi Tekrar Öğreniyorum

11.Bölüm

Ne diycektim ki pat diye annemler öldü.Aylardan beri fotoğraf çekilmiyorum.Şimdi çekilesim mi geldi diycektim...
Victora baktım.O benim ikizimdi her halde beni anlardı...Göz kırptı bana.
"Neden olsun ki işte burda çekildiğimiz ilk fotoğraf olsun diye demiştir narnia dime"dedi."Aynen aynen"dedim.Martinus anlamamış olacak ki.Değişik bir bakış attı.Marcus omuz silkip "peki o zaman "dedi.Yanımıza geldiler.Telefonu çıkardık.
Martinus o an bir espiri yaptı.Hepimiz gülerken çıkmışız fotoğrafta victor marcus ben hep beraber martinusa bakıp gülerken çıkmışız.
(1 saat sonra)

Odamdayım.Kafamda binlerce düşünce ile yanlız.Acaba fotoğrafı atsamıydı.Yoksa atmamasamıydım.Onu düşünüyordum."Atıyım ne olucak"dedim.Instagrama girdim.Altına bişey yazmam lazımdı."Yaşıyorum... Sadece gülmeyi tekrar öğreniyorum..."
yazdım.Ve attım.Üstümde o kadar büyük bir yük vardı ki.Telefonumu yatağın bir kenarına fırlattım.Ben diğer köşesine geçip.Bacaklarımı kendime çektim.Kafamı da bacaklarıma gömdüm."Ne yapmıştım ben salak"dedim kendime.Ne kadar uzun süre o şekilde kaldım.Hatırlamıyorum.Ama uyuya kalmışım.Uyandığımda belimin ağırdığını fark ettim.Telefonumu elime aldım.Derin bir nefes aldım.Ve verdim.Belkide bana kızmalarından korkmuştum...
Instagrama girdim.Gelen yorumları okudum.Çoğu küfür etmişti.Ama neden!!
Telefonumu kenara fırlattım.Yaklaşık yarım saat sonra telefonum çalmaya başladı.Arayan yayın evimdi.Açmamaya karar verdim.Çünkü şuan çok kızgındım.Onları çekemezdim.Ama açmasam teyzemi arayacaklardı.
Telefonumu elime aldım.Ve açtım."Narnia merhaba"dedi.Arayan kişi oda kızgındı."Direk konuya giriyorum.Sen bize sormadan.İş yaptığına göre umuyorum ki yeni bir fikir gelmiştir hatta yazmaya başlamışsındır"dedi.
"Hayır "dedim."Bana telefondan bağırmaya başladı.Yeni fark ettim ağlıyordum. Çok sinirliydim.Normaldi.
"Bu benim hayatım.Kimse karışamaz"dedim...