20.Bölüm
(1 hafta sonra)
Bu hafta o kadar yoğundu ki cafede işler.
Kimseyi göremiyordum.Bir tek archie o kadar oda burda çalıştığı için.Arada victorlar geliyorlardı.Ama bir merhaba bile diyemiyordum.Bu durumu gören archie boş boş espiriler yapıyodu.Hep beraber gülüyorduk.
Şuan victorlar cafede yanlarına bile gidemiyorum.Archie geldi.Yanıma burnuna kaşık takmış.Öyle bir güldüm ki
Bütün salon bize baktı.Ama o an iki çift kahverengi göz bana o kadar kızgın bakıyordu ki...
Gülmem yarıda kesilmişti...
(Yazarın anlatımıyla)
Narniayı kimse göremiyordu.Dışarda çok çalışıyordu.Martinus cafede hep onu izliyordu.Gülüşünü ama neden gülüşü ve gözleri ona bu kadar bağımlılık yapmıştı.
Neden!?.Yatmadan önce o geliyordu aklına kalktığında ilk o geliyordu aklına.
"Ne oldu bana"diyordu.
O an cafe martinus narnianın o çocuğa gülmesine kızmıştı.Kendine ben onu yeterince güldüremiyormuyum diye sormaya başlamıştıki yine o mavi gözlerle karşılaşmıştı.Kafasını çevirdi narniaya bu sefer o çevirmişti.Ve narnia buna kızmıştı.Ama üzülmüştü de...
(Narnia iş çıkışı)
Archie ile yolda yürüyorduk."Narnia gel azcık şuraya uzanalım bulutlara falan bakarız"dedi "Tamam peki"dedim.
Şuan bulutlara bakıyoruz.O an bişey fark ettim.Bulut o kadar çok martinusa benziyordu ki ağzım açık kalmıştı.
"Archie şurdaki bulut martinusa benzemiyor mu?"dedim.Bana baktı.
Sonra dediki "Sen bana bişey anlatmıştın bulutlar ilgili yalancı demiştin bulutlara."
Şuan o kadar emindim ki boş gözlerle archie baktığıma"Belkide yalan söylememişlerdir."dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"SİLLAGE🥀"
Teen FictionFransızca. Kokunun izi demek. Sevdiğin yada sıradan biri gittikten sonra Ortamda kalan kokusu...
