"SİLLAGE🥀"

~Herşey Değişti~

1.Bölüm
Her Hayel Gerçek Olmaz
Tek bir hayelim vardı onunla sonsuz olmak.
Olamadık...
Yarım Bırakıldık...
Kırıldık...
Canımız yandı...
Yüzümüze sahte gülümsemeler koymayı öğrendik...
Ve Koyduk...
Onunla iken biz bizdik.
Şimdi ise O o ve Ben benim...
Onda unuttamadığım tek şey gülüşü.
Gülüşler önemlidir çünkü ne kadar istersen iste unutamazsın...
Gülüşler  hafızalara kazınır...
Şuan balkondayım dışarısı soğuk
Kış...
İlk geçirdiğimiz kış ne kadar güzel ve sıcaktı.
Şimdi sadece karanlık ve soğuk...
-Küçük teyze yine niye üzüldün o çocuk mu geldi aklına!?
Bu teyzemin kızıydı.
Victoria...
Evet teyzem evlendi ve küçük bir kızı oldu.
Adını victor ile benim koymamı istedi.
Biz de Dünyanın en güzel kadının adını koyduk...
Victoria annemizin adı...
-Yok tatlım dışarıyı izliyorum...
-Tamam
Bir hamlede onu sırtıma aldım.
Koşarak salona girdik.
V: “Vayy be benimle bu kadar eğlenmiyorsun victoria”
N: “Kıskanma hemen victor” dedim.
KV:“Yaa dayı öyle deme”
Şimdi bize neden teyze ve dayı dediğini düşünüyorsunuz.
Annem yanii victoria nın teyzesi ölünce ve benim  teyzemin yani Victorianın annesinin başka kardeşi olmadığı için bize böyle sesleniyor.
O benim 3.Kez gülmeyi öğrenmeye çalışma sebebim.
Yanii hala öğreniyorum eskisi gibi hızlı olmuyor ama deniyorum.
“O varken ne çabuk öğrenmiştim gülmeyi...”