"SİLLAGE🥀"

Evet artık herkes burda olduğumu biliyordu...

6.Bölüm.
Şuan aynadayım kendime bakıyorum...
Saçlarıma...
Kendim ile gurur duyuyorum...
Kimi kızın yapamadığını yaptım belime gelen uzun dalgalı saçlarımı omuzlarıma kadar kestirdim...
Neden bilmiyorum ama kendim ile gurur duyuyorum...
Telefonum nerde..
Kafamı çantama çevirdim.
İçinden telefonumu çıkardım.
A: -Alo narnia
N: -Alo Archie
A:-Naber?
N:İyi cafede misin??
A:-Evet neden?
N:-Kimseyi sahneye çıkarma (!)
A:-Tamam patron çabuk ol(!)
Seni bekleyen bir sürü dinleyici var...
N:-Tamam geliyorum...
Üstüme baktım gayet şıktı...
Borda uzun kollu bir kazak ve bir siyah kot pantolon ve tabii unutulmaz vişne çürüğü botlarım...
(Cafe)
İçeri bildiğiniz bir dalış yaptım.
Kapının dili olsa oha diycek...
N:Selam archie
A:Selam narnia bekle!!
Sahneye atladım.Yarın büyük gün olucaktı...
Herkes geri döndüğümü görücekti...
N:Ben Narnia Sarah Cooper.
Kiminiz beni daha önceden tanıyordur.
Tanımayanlar için adım bu...
Annemler öldüğünde kişiliğimi kaybettim gülüşümü...
Sonra bir çocuk girdi hayatıma gülüşümü eliyle yerine koydu
Ben ilk olarak aşkımı burda ilan ettim ona...
Evet ilanı aşk ettim.”
Ve salondan gülüş sesleri.
Güldüm...
Sonra gülmeyi bıraktım
N:Sevdiğim çocuğu burda terk ettim.
Kalbim ile beraber onu burda bıraktım.
Sonra bi daha ruhum olmadı gülüşümde...
Oda hayattımdan çıkınca bir buçuk yıl psikolojik destek aldım.”
Elimle göz yaşımı sildim.
Kalabalıktan bir ses geldi.
-Niye gittin peki?
-sana yanlış mı yaptı
N:Hayır hiç bir zaman taşındım...
-Peki taşınınca neden ayrıldın saçma değil mi?
-Aldatır diye mi korktun
N: Hayır!! Hiç bir zaman böyle düşünmedim.
Buraya bir daha gelip gelmiyceğim belli değildi.
O yüzden ben onu burda kısıtlamaya hakkım yoktu...
Bende doğru karar verdim sandım ama yanıldım.
Şuan hayatında biri varsa yok olucam bir daha asla karşısına çıkmıycam.
Sanki dünyadan silinicem.
Ama eğer yerimi doldurmadıysa beni affede bilirse o yerde tekrar olmak istiyorum.
Bir daha onu öpmek ve koklamak istiyorum.
Karşısına geçip elimi saçlarına atıp karıştırmak istiyorum.
Sonra bana o harika gülümsemesi ile bakmasını istiyorum.
-Güzel sevmişsin be kızım
N: Güzel sevdik...
(Ayça Özefe Dinle beni bi...)
-Tut elimi burdan gidelim olmaz demeden dinle beni bi...
Sen yokken ne gece ne de gündüz ne ay var ne tek bir yıldız...
Her yer karanlık ve ıssız...
O an bişey oldu...
O gözler kimde olsa tanırım.
O burdaydı ve benim anlattığım her şeyi dinlemişti hepsini...
Sustum.
Ayağa kalktı bana baktı...
Ve gitti...
Dizlerim bir an beni taşıyamadı. Dizlerimin üstüne düştüm.
Ve artık ortamda tek bir ses vardı.
Hıçkırıklarım...
Evet artık herkes burda olduğumu biliyordu...