"SİLLAGE🥀"

Yapamam

13.Bölüm
(1 hafta sonra)
Aradan koskoca bir hafta geçti.Ne oldu diyeceksiniz.İşi aldım.1 haftadır.Hergün bir kez şarkı söylüyorum.Teyzem çalıştığımı biliyor.Ama victorla teyzeme neden  çalışma gereği duyduğumu anlatmadım.Bu arada 2 gün sonra martinuslara annemlerle ilgili ve bana bu süre zarfında ne olduğu  gerçeğini  anlattım daha doğrusu anlattık.Üzüldüler.Ama üzülmemeleri gerektiğini söyledim...
(Narnia şimiki zaman cafe)
Şuan hep beraber cafede oturuyoruz.Napıyomuyuz martinus bize birşeyler anlatıyor.Hep beraber gülüyoruz.Milkshake içiyoruz.Temin birbirimize bir söz verdik.Bu masada yada farklı bir yerde tek başımıza milkshake içmiycektik.Ne olursa olsun...
"Evet bu haftaki sorumuzu kızlara soruyoruz"dedi archie bu arada archie benim şarkı arkadaşım.O gitar çalıyor ben şarkı söylüyorum.
"Evet kızlar hazır mıyız" koskocaman bir "evett"koptu.Kızların ağzından.
"O zaman soruyorum aşkınızı nasıl anlatırsınız"
Bir kız atladı.Hemen "gidip söyleyerek"diye.
(15dakika sonra)
Bana gelmesine çok az kalmıştı.Heycanlanmıştım.
(10 dakika sonra)
"Sıra sende narnia"dedi archie.Victor marcus martinus ne diycemi bekliyordu.Ve bütün salon...
"Benim annem babama olan aşkını bir şarkı yazarak anlatmış.Ve annem o şarkıyı söylerken sadece babama bakmış anlasın diye yani bende aşık olduğum adama annemin şarkısını söylerdim"dedim  sesizlik ve kopan alkış sesleri.
"Peki narnia acaba şimdi bu şarkıyı söyler misin?"dedi archie
"Hayır.Çünkü annem sadece aşık olduğu adama söylemiş.O yüzden hayır."dedim.
"Peki aşık olduğunda annenle gelirmisin buraya"dedi o an kalbimden bir şey söküldü sanki.Victor elini elimin üzerine koydu.Marcus ile martinus ağzımdan çıkacak kelimeye bakıyolar.Derin bir nefes aldım.
"Yapamam..." dedim.Artık gözümden kurtulmuştu bir damla yaş."Annemler öldü"ve yine bir sesizlik...