LAVANTA {NEFTAH}

6-NORMALDE ÇEKİLİYSIN SANKİ

Gözlerimi zar zor açmayı başardığımda Tahir elimi tutmuş kafasını elime koymuştu elimde ki ıslaklıktan ağladığını hissedebiliyordum etrafta göz gezdirdim karşıdaki koltukta asiye abla Mustafa abinin göğsünde, Burak Damlanin dizlerinde,demet yusufun boynunda, Tolga handenin omzunda,şebnem Selimin kolunun altında uyuyordu yan tarafa baktım oradaki koltukta ise

Nazar Murat'ın dizinde,Fatih berragin boynunda uyuyordu herkes buradaydı onlari bu halde görünce gülümsedim. sadece mert ile Mercan yoktu artık uyandığımı belli etmeliydim cunku Tahir hariç hepsi uyuyordu Tahir ise kafasını elime koymuş ağladığı için uyandığımı hissetmemisti.

Tahir'in elini sıktım hızla başını kaldırıp gözlerime baktı uyandığımı gördü.
T:iyi misin? bir yerin ağrıyor mu? beni hatırlıyor musun? Kimim ben?
N: Tahir karnımdan bıçaklandim beynimden değil tabiki hatırlıyorum
Uzanıp anlımı öptü sonra ellerimi tuttu
T:özür dilerim nefes ben sadece oyun oynamak istemiştim sonunun bu kadar kötü olacağını bilsem yemin ederim yapmazdım özür dilerim nolur affet beni lütfen

Gerçekten pişman görünüyordu ben de affetmek istiyordum zaten ağlamıştı Tahir Kaleli benim için ağlamıştı aman Allahım rüya gibi
N:tamam affettim ama bizimkiler beni affetti mi dedim gülümsedi

T:affettiler tabi ama hepimizi çok korkuttun. Tabi aralarında en soğuk kanlilari bendim deyip yalandan göğsünü kabartti kıkırdayip
N:evet kesin öyle olmuştur canı gönülden inandım buna dedim güldü sonra gözlerimin içine bakıp ciddilesti hafif doğruldu
T:kim yaptı bunu sana nasıl oldu?
O anlar gözümün önünden geçti istemsizce gözümden yaşlar akmaya başladı

N:ben parkta oturuyordum sonra hava karardı iki üç tane serseri geldi ben de kalktim yürümeye başladım biri kolumdan tuttu b-bana dokunmaya çalıştılar i-izin vermeyince karnımda bir acı hissedip yere yığıldım gerisi yok dedim ağlamaya devam ediyordum çok sinirlenmisti boynundaki damarları görebiliyordum sonra bana döndu gözlerini gözlerime kenetleyip gözyaşlarımi sildi

T:şş tamam bak ben biz yanındayız deyip bizimkileri gösterdi sonra gülüp devam etti tabi onlar su an pek burda olmasa da
ben de hafif kikirdadim
N:yorulmuslar belli bu kadar sese kalkmadıklarına göre
T:daha yeni uyumuslardi zaten hadi sen de kapat biraz gözlerini gece saat 23:00 su an sabaha kadar uyanmaz onlar

nasıl yani ben bir gündür baygın mıydım? bunlar düşünmeyi bırakıp Tahire döndüm
N:beraber uyuyalım mi?
Sok olmuş yüz ifadesiyle bana bakıyordu su an o kadar tatlı duruyordu ki öpmemek için kendimi zor tutuyordum
T:olmaz canın acır
N:ya Tahir bir şey olmaz hadi lütfen

Ters ters baktı
T:bir istediğini de yaptırma kızım be
Diyip ayağa kalktı ve yanıma uzandı kafamı göğsüne koyup düşünmeye başladım sahi abimler neden hâlâ buraya damlamamislardi hafif başımı kaldırıp Tahire baktım bana noldu dercesine baktı
N:abimler nerde?
T:ha Asiye aileden kimseye haber vermedi hicbir şey kesinleşmeden zaten doktorda ameliyatlik bir şey yok diyince haber vermedik ama istersen arayalım hemen
N:yok daha iyi olmuş
deyip tekrar göğsüne yerleştim gözlerimi kapatmadan önce hatırladığım son konuşma buydu
N: ayrıca bugün senin sırandi unuttum sanma sana ceza veriyorum 1 hafta bana bakacaksın hastaneden çıkınca her istediğimi yapacaksın
T:sen buna ceza mı diysın
saçlarımı öptü ben de huzurla gülümsedim
N:hastayken çekilmez bir insan oluyorum
T:normalde cekiliysin sanki
Bunu söylemesiyle göğsüne sert bir yumruk attım acıyla inledi
T:ula
Daha sıkı sarıldım o da beni hızla kollarıyla sardı ve gözlerimi kapattım....