Işte korktuğumuz an, Gökkuş karşımızda buz kesilmiş duruyordu. O an yanına gitmek olayları anlatmak istedim ama. Ali benden önce davrandı. Onu sımsıkı tutarken benden kurtulup, Gökhanın yanına gitti. Ali Gökhana anlatmak isterken Gökhan dinlemeyip sesini yükselterek küfür ediyordu. Oğuzla Sinan yanımıza koştu ben ağlamaktan beynim karıncalanmışken Oğuz gelip " Babuş bu ne hal? Ne oldu burda?" Oğuz ve Sinan ardı ardına sorular yardırırken, Ali bağırdı ve herkes sustu Gökhan kendine zor hakim oluyordu. Ali " susun anlatacağım ve beni bölmeyin" sesini sonlara doğru alçaltmıştı. Ali anlatmaya başladı " Hatırlıyor musunuz Yaprağı ağlarken bulduğumuz günü?" Herkes sessizdi ali sorusunu bağırarak tekrarladı.
Çete evet der gibi başını salladı " ( gözleri dolarken) aglamaktan patatese dönmüştü ve ağlama sebebi ise onu maça almamalarıydı" Ali sustu sesini alçaltarak ve kısa bir tebessüm ile "Benim topum olduğunu ve beraber maç yapabileceğimizi söylemiştim, o an bana çok güzel gülmüştü." Sessizce gülümsemekle yetindi "İste o an, o saniye o dakika ve o zaman biçiminde ben Yaprağa aşık oldum! 12 yıldır!!" Sinan sadece bakıyordu...
Biliyor musunuz Oğuzkuşumu ilk kez bu kadar ağlarken görmüştüm. Herkes mal mal yüzümüze bakıyordu, o an beynim zonkluyordu kendimi iyi hissetmediğim için Oguza sarıldım o da daha fazla ağlamaya başladı.
♬
Sinan gelip sarıldı bize, " Sinan özür dilerim, gerçekt..."
Lafımı kesti ve " Şşş... senin suçun yok güzelim, sen sevmiyorsun ya"
O an karnımı tekmelediler sanki. Sinan ani bir şekilde öfkelendi ve o sinirle Aliye yaklaştı " hani kardeştik lan nasıl yaparsın bunu gelip tek kızımızı, baş tacımızı seviyorsun. Gelip birde kardeşim dediği adam onu sevdiğini söylüyor ve psikolojisini bozuyorsun? Ne hakla lan!"
Sinan onu Gamzelimi sevmediğimi düşünerek bunları Aliye söylerken dayanamayıp
" Sinan ben seviyorum" kısık bir sesle.
(Işte filmin koptuğu yer*)
"NE??*!"
Sessizce sustum.
Sinirlenip " NE DEDIN YAPRAK?"
" Sinankuşum lutfen sakin ol, Bem aliyi oda beni seviyor "
"HA SEVGILISINIZ YANI?!!"
Gözüm Oguza kaydı, sakince ağlayarak yere bakıyordu, beynim iyice kötü olunca orda bayıldım gerisi yok.
♬
Uyandığımda hastanedeydim yanı başımda bir kalbi kırık Oğuz...
Heyecanla " Oguzkuşum!"
Sakince bana "Bak Yaprak seninle ciddi ciddi konuşmak istiyorum, lütfen suistimal etme"
"Oguzkuşum tamam ama bizi bir dineleseni..."
Lafımı kesmiş ne tatlı bir tebessümle lafa girdi ( bu tebessüm azda olsa içimi rahatlatmıştı)
" Yaprağım, bak canım kankam, sen bayıldıktan sonra ne oldu dersin? ( cevap vermem fırsat bırakmadan cevap verdi.) arkasına bakmadan giden Sinan ve Gökhan koşarak yanına geldiler. Ben rüya olduğunu sandığım o şeyden yeni kurtulmuştum. Bende film o zaman geldi zaten, ambulans çağırdılar ve geldiğinde ali bindi (ali deyince gözerim birden onu aradi ama yoktu bende oguzu bolmedim) devam etti " gökhanı ise almadılar gökhan küfürler eşliğinde kendini bindirdi" ( bunu derken kahkaha atmıştı ve kalbime soğuk sular dökülmüştü mutluydum) dayanamayıp dedim ki " Ya oguzkusum kasma kendini bu kadar sen ciddi olamazsın ki " güldü ve " ohh be ben oğuz ünal ne okurda ciddi olabilirim ki?"
♬
O sırada içeri Ali girdi ve gülümsedim oda bana ne kadar canı yansada tebessüm etti. Oguza bir bakış attı ve onu odadan yolladı.
"Küçük titan?"
"Ali kuşum, ne dediler ben bayıldıktan sonra hemen yanımıza koşmuşlar dedi oğuz?
"Evet ben onların yüreklerini bilirim 2 3 saate en fazla 1 güne affederler bizi" derken yanıma yatti bende bunu fırsat bilip göğsüne kafamı koydum, klişe olarak yine kalbi hızlı atıyordu.
