NYLE: Wow! Talaga ate Lorry? Nagpropose na si Kuya sayo?? So ano na?
LORRAINE: I told him to give me time to think about it.
NYLE: Ate naman! Huwag ka ng mag-isip… mahal ka ni Kuya at mahal mo siya.
LORRAINE: Nyle hindi namang ganoon ang pag-aasawa. It’s a big responsibility na kapag pinasukan mo wala ng atrasan.
NYLE: All I want is for you and Kuya to get married bago pa siya maagaw ng iba.
LORRAINE: What did you just say?
NYLE: That Devon girl, alam kong may binabalak siyang masama sa Kuya ko.
LORRAINE: Baka naman nagkakaganyan ka lang dahil siya na ang apple of the eyes ni Benj ngayon.
NYLE: Pakialam ko kay Benj! Basta ako si Kuya ang concern ko at hindi ang mokong na iyon! Sige ikaw rin Ate Lorry baka magising ka nalang isang araw na nasa bisig na ni Kuya Sam ang malditang Devon na iyon!
(Bago pa makasagot si Lorraine ay umalis na si Nyle, naiwan siyang napailing. She doesn’t wanna think na tinatakot lang siya ni Nyle pero hindi niya rin maiwasan minsan na makaramdam ng selos kay Devon. The girl is beautiful, smart and kind. The qualities that every guys will fall for. Napabuntunghininga nalang tuloy siya sa naiisip)
(Samantalang hindi naman mapagconcentrate si Sam sa trabaho. Lorraine didn’t give him an answer yet plus the fact na ginugulo ang isipan niya sa presensiya ni Devon sa opisina. Muntikan pa siyang malaglag sa swivel chair ng lumapit si Devon sa kanya)
DEVON: Mr. Concepcion it’s time to go to the meeting!
(At muntikan pa niyang makalimutan na may meeting sila with Mr. Ramirez at 3 pm. Nakita niyang nauna nang pumasok si Devon sa elevator, dali-dali siyang tumakbo para makahabol. Nang makapasok sa elevator ay narinig niyang nagsalita si Devon)
DEVON: Out of your mind Mr. Concepcion?
SAM: Mind your own business Miss Seron.
(While on their way sa Company ni Mr. Ramirez ay nakaramdamam si Devon ng walang katapusang katahimikan. Paano ba naman wala ni isang kataga na binitiwan si Sam laban sa kanya, tahimik lang na nagmamaneho ang lalaki sa kotse nito hanggang nakarating sila sa conference room sa Company ni Mr. Ramirez. Nang magsimula ang meeting ay bored na bored si Devon dahil sobrang seryoso lang ng mga tao. At nang matapos ang meeting at magsialisan ang iba pang dumalo ay nakahinga ng maluwang si Devon)
DEVON: Sa wakas ay tapos na rin!
MR. RAMIREZ: Mr. Concepcion, Miss Seron why don’t the two of you come over to my house for a dinner? My wife prepared something for you.
SAM: Huwag na siguro Mr. Ramirez at baka makaabala pa kami.
MR. RAMIREZ: I won’t take NO for an answer Mr. Concepcion!
(Wala nang nagawa si Sam kundi sumang-ayon sa kagustuhan ni Mr. Ramirez. Pagdating nila ni Devon sa bahay ng mga Ramirez ay handa na ang hapunan. Sam saw na larawan ang mag-asawa ng maligaya at mabuting pamilya. Pala-kwento ang maybahay nito at nag-enjoy naman si Sam. Matagal na panahon na rin ang lumipas simula ng huli siyang nakaramdam na may mga magulang na nag-aalaga sa kanya. Napansin ni Mr. Ramirez na biglang natahimik si Sam)
