Say You Love Me~Jikook~✓

🔷27🔷

Jungkook

Gri kapıdan içeri girmiştik. Oda simsiyahtı. Hiçbir şey belli değildi.Yugyeom omuzumdan elini çekmişti. Noldu diye Yugyeom'a doğru döndüm. 

Yuginin gözleri kapalıydı. Sağ elini havaya kaldırmıştı. Parmakların kapatıp açmıştı. Görebildiğim bu kadardı. Az sonra simsiyahlık gitmişti. Şimdi ise her yer belli oluyordu.

İki tane sandalye gelmişti. Oraya oturmuştuk. Siyahlık yerine sahil gelmişti. Ben ve Jimin hyung orda oturup dondurma yiyorduk. Görüntü dondu ve Yugyeom'un konuşmaya başladı. Konuşmaya başlayınca bende kafamı yana çevirip ona doğru döndüm.

"Hatırlatmaları yapayım. Burası senin geçici olarak unuttuğun anılarının yeri. Buradaki anıları tekrardan aktif yapmak için buradayız.
Sadece iki anını göstereceğim. İlk sevgili olduğunuz an ve kaza gününü göstereceğim. O ikisinin arasında yaşadıklarınız bu anıdan sonra kendiliğinden gelecekler."

Diyip anıyı devam ettirmişti. Biz kumsalda tam karşılarında oturuyorduk. Oradaki ben heyecanlı bir şekilde bir şeyler anlatıyordum. Bir yanda dondurmayı her tarafıma bulaştırarak yiyordum.

Jimin hyung ise bana hayrınlıkla bakıyordu. Gözleri parıldıyordu. Tebessümle izliyordu.

Oradaki ben kafamı yana çeviriyordum. Yana çevirince yan banktaki iki adam öpüşüyordu. Benle beraber Jiminde ora ml ñjya bakmıştı. Ben neye bakıyorum diye ona dönmüştü.

Adamlardan biri ayrılıp diğer adamın göğüsüne yattı. Beraber hem konuşup hemde denizi izlemeye başladılar.

Oradaki ben kafasını diğer yana çevirince Jimin ile dip dibeydiler. Nefesleri birbirlerine karışıyordu. Yutkunmuştum. Jimin fısıltılı bir şekilde konuşmaya başladı.

" Bizde senle öyle olabiliriz."

"Huh?"

"Diyorum ki benimle sevgili olur musun?"

Umutla bakmaya başladı. Cevap olarak sırıtarak ona yaklaştım. Dudaklarımızı birleştirdim. Birbirimizi sömürüyorduk. İşin içine diller girince daha ateşli bir hal almıştı öpüşmemiz.

Anı bitmişti.

Yugyeom'a döndüm. Komada gördüklerim geldi aklıma geldi. Onlarda anılarımdı. Ben onları öylesine gördüğüm bir şey sanmıştım.

Şimdi sırada kaza günü vardı.

"Şimdi sırada kaza günü var. Bunu gördükten uyanacaksın. Uyandığında bulduğun defteri oku tamam mı?"

Onaylayıp önüme döndüm. İzlemeye başladım.

Şirketteydik. Jimin ile el ele tutuşmuş. Bang Pdnim yanına gidiyorduk. Hep beraberdik.

Basın toplantısı tarzı bir şey olacaktı. Gidince açıklamaya başlamıştı. Yanında

"İki aylık bir sahip değişimi yapıyoruz. Shipler: Seulmin,Vkook,Yoonjin,Namseok. Şimdi basın toplantısı olacak. Açıklama yapacaksınız. Red Velvetle şarkı çıkarıcaz. Seulmin en çok sizden bekliyorum. "

Son söylediğini ima yapar gibi söylemişti. Benim orda kaşların havaya kalkmıştı. Sen ki daha önce hep görüşüyorlarmış gibiydi.

Jimin bu yüzden sabahtan beri öyleydi. Direk kendimi dışarı atmıştım.

Beni aldatmıştı. Nasıl ya?

Kavga etmiştik sonra bana araba çarpmıştı.

Sinir öfke o kadar içime işlemişti ki gerçeği görmemiştim. Bunu üçüncü kişi olarak izlediğimde fark ediyordum.

Ben Jimin'i dinlemeden yargılamıştım.

Anı burda bitmişti. Bende gözlerimi kapattım tekrar açtığımda koltuktaydım. Yanımdaki Jimindi. Bana endişeli bir şekilde bakıyordu.

Ona özür borçluydum. Özrümü nasıl sileceğim biliyordum.

Yakasından tutup onu kendime çektim. Dudaklarımız sert bir şekilde birleşince inlemiştim. Dudaklarımı sömürüyordu. Koltukta beni altına alıp öpmeye devam etti. Ben üst dudağını o ise alt dudağıma eziyet çektiriyorduk. Dudağını ısırmıştı. Isırınca inlemişti. İnlememden yaralanıp dilini ağzıma yollamıştı. Diller savaşı başlamıştı. Dillerimiz birbirine değince bir elektriklenme gelmişti. Son kez dilini emip geri çekildim. Alınlarımızı birbirlerine yaslamıştı.

Ne zaman kapattığımı hatırlamadığım gözleri açtım. Bana bakıyordu. Bende ona baktım. Çok güzel bakıyordu. Bakışları şehvetle buluşunca harika oluyordu. Harikaydı. Normalde utanıp gözlerimi kaçırırdım ama şu an direkmen gözlerine bakıyordum.

Jimin nefes nefese konuşmaya başladı.

  " Kendimi durduramıyorum."

🔷🔷🔷

Evet sonunda birleştirdim. Bundan sonraki bölüm kesin final.