Say You Love Me~Jikook~✓

🔷17🔷

Jungkook

Rüya

Kaşlarımı çatıp gözlerimi birden açtım. İlk yukarıya baktım. Başımda Jimin hyungu beklerken o yoktu. Yukarıya bakınca sadece bulutları görmüştüm.

Yatakta değildim. Sırtım sert bir zeminin üstünde yatıyordu. Sert zemin asfalttı.
Yoldaydım. Benim yolda ne işim vardı?
Neden yolda yatıyordum.

Yerimden doğruldum. Gözlerimi açıyıp kapattım. Kafam eğikti. Siyah bir kot giymişti. Onu görüyordum. Nerde olduğumu öğrenmek istiyordum.
Ağlama sesleri duyuyordum. Ses çok tanıdıktı.

Kafamı kaldırdım. Kaldırdığımda şok geçireceğim bir şeyle karşı karşıyaydım.

Bir kişiye araba çarpmıştı. Arabanın önünde bir kişi yatıyordu. Kafası birinin dizin üstündeydi. O kişi ise hüngür ağlıyordu. Bunlar bizdik. Jimin hyung ve bendim.

Jimin hyung bana beni sevdiğini onu bırakmam gerektiğini onu bırakırsam bensiz hiç olduğunu nefes almadığından hem zaten birazdan ambulans geleceğini falan bahsediyordu.

Ben orda Jimin hyungun dizinin üstünde yatıyordum. Kafam dizinin üstündeydi ve her göz yaşı kafama damlıyordu. Saçlarımı okşuyordu. Bir minik parmaklarıyla dudağımı okşuyordu.

Yanlarına gittim. Ama beni fark etmemişti.
Belki bağrırsam beni duyar diye ona seslenmişti.

" Jiminie hyung ben burdayım. Yaşıyorum."

Beni duymamıştı. Ağlamaya devam ediyordu. Koşma sesleri geldi. Oraya dönünce bizimkilerin geldiği gördüm. Ama yalnız değildiler, yanlarında Seulgi de vardı.

Gözlerimi çekip Jimin hyunga sabitledim. Konuşmaya başlamıştı. Bir yandan da ağlıyordu. Gözyaşları sel gibi akıyordu sanki durmaksızın akıyordu.

" Sevgilim, hayatım, her şeyim seni seviyorum. Birazdan ambulans burda olur. Yaşayacaksın. Daha çok güzel anılarımız olucak sevgilim."

Sevgilim?

Bizim aramızdaki bağ aşk mıydı? Biz sevgilimiydik? Şimdi anşılıyordu. Ben rüya görüyordum. Ya da anılarımdan birini görüyordum. Anıysa biz, ben hafızımı kaybetmeden önce onunla sevgiliydim.

Aramızdaki garip bağı çekimi açıklardı. Sanki ruhum onun ruhuna mühürlüydü. Yaşadıklarımızı beyin geçici bir süre unutsamdam, kalbim unutmamıştı.

Ben onu seviyordum. Hatta aşıktım. O da bana aynı şekilde aşıktı.

Tamam da o zaman ben neden onu silmek istedim. Beynimden silsem bile kalbim unutmamıştı. Kalplerimiz bizi birleştirmişti. Mühürlemiştik,kalplerimiz de mühürlemişti.

Yoongi hyung ve Hobi hyung Jimin hyungun yanındaydı. Bir sağında diğeri ise solundaydı. Ona destek oluyordu.

Namjoon hyung bayılmış olan Jin hyungu ayıltmaya çalışıyordu.

Yanlarına gidip Jimin hyunga dokundum. Elim içinden geçmişti.

Herkes ağlıyordu. Burukça gülümsedim. Hepsi benim için ağlıyordu.

O sırada sol yanımda biri belirmişti. Direkmen ona dönmüştüm. Bana gülümseyerek bakıyordu. Başını çevirip Jimin hyungun oraya baktı. Burukça gülümsemeye başladı.

" Sana yardım etmek için gönderildim. Adım Yugyeom. Dünya da burda da sana her türlü yardım edicem. Her gün böyle anılarını göreceksin. Yanında ben olucam. Dünya da ise tanışınca anlarsın. Bana çekinmeden her şeyi sor lütfen. Şimdi bu anının yani günün başına dönelim."

Bir şey dememe izin vermeden parmağını şıklatmıştı. Biz o gün başındaydık. Yugyeom olduğunu öğrendiğim yakışıklı çocukla sandalyede oturmuş olacakları izliyorduk.

Saat sabahın onuydu. Jimin hyung beni uyandırmaya çalışıyordu. Aslında uyanıktım. Ama uyuyormuş gibi yapıyordum. Jiminde uyanık olduğumu biliyordu. Onunla küçük bir oyun oyunuyorduk. Ben sabah öpücüğümü istiyordum. O da naz yapıp vermiyordu.

En sonunda gözümü açımıyacağımı anlayınca konuşmaya başladı.

" Kook ~~~*dürter. Yavaşça yaklaşmaya başlar. Dudakları ardında milimler kala durur* Sevgilim uff tamam pes istediği alacaksın. Kook sırıtır. Jimin ise gülümseyip dudaklarını birleştirir.

Yugyeom ile ikimizde sırıtıyorduk.

Diğer kareye geçmiştik. Gene aynı gündü. Namjoon hyungu menajer aramıştı.

Tam o sırada her şey karamaya başladı. Yugyeom kaybolmadan önce son bir şey söylemişti.

" Yarın tekrar görüşürüz. O merak ettiğin odaya girersen bazı küçük anılar aklına gelebilir. Jimin seni uyandırıyor."

Bölüm tam olarak yayımlanmamış o yüzden yayımdan kaldırıp tekrar düzeltip tekrar attım.

Oy veren herkese teşekkür ederim.