Arabanın içine çaktırmadan girdim,hırsız gelmişti bile.Bir çeşit zamazingo ile arabanın kapısını açmaya çalışıyordu.Sonunda kilit açıldı ve hırsız içeri girdi.Vay zırtapoz!Katilsin birde araba hırsızlığı yaparsın ha!Dur ben gösteririm sana şimdi!Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım;
"Biliyor musun?Birdaha ki sefere araba hırsızlığı yapacaksan araba hırsızı gibi giyinme dostum."Korkuyla döndü.
"Kimsin sen,polis misin?"Yüzüm düştü.Maskeden belli olmuyordu tabii ama şuanda Poker Face yapıyordum.
"Cidden mi?Beni polis mi zannettin?"Dedim alayla."Kırmızı ve mavi renkli taytın içinde bir polis öyle mi?"burnuna ağ attım,tuhaf bir ses çıkartarak önüne döndü ve ağı çıkartmaya çalıştı.
"Neyin kafasını yaşıyorsun sen dostum?"Kapıyı açmaya çalıştı ama ağ atarak kapıyı yakaladım ve kapıyı çekerek kapattım."Daha aklı başında,daha zeki biriyle karşılaşmayı hayal etmiştim." Tekrar kapıyı açmaya çalıştı,aynı şekilde yine ağ atarak kapıyı kapattım. Bana dönüp şaşkın şaşkın baktı,sonra önüne dönüp camı açmaya başladı.
"Aferin aferin,camdan atla camdan kaç."Ortadan kayboldum,hızla camdan atlayıp düştü ve beni bulmak için koltuğa baktı ama orada değildim,ah dostum surat ifadelerine bayılıyorum!Hızla koşup boynuna sıçradım ve bacaklarımı boynuna doladım."Bacak arası!"
Boynundan kendimi aşağıya doğru sarkıttım ve bacaklarımı boynundan çektim,yerde yuvarlandı ve duvara doğru yaklaştığı sırada kalktı.Bir bıçak çıkardı.
"Bırak beni gideyim."Dedi sertçe,bir bıçağa bir ona baktım.
Sesim korkmuş gibiydi."Bıçak mı o?"
"Evet gerçek bıçak."Ellerimi kaldırıp dizlerimin üstüne çöktüm ve ellerimi kafama koydum.
"Benim zayıflığım küçük bıçaklar hayır lütfen!"Birden bıçaklı eline ağ atarak kalktım,eli şak diye duvara yapıştı ve güldüm."Çok basit oldu ama ya!"Arkamı döndüm ve kendi etrafımda bir tur attım.
"Bu da ne böyle ?"Dedi şaşkınca elini saran ağa bakarken.
"Beğendin mi?"Dedim tatlı tatlı."Kendi icadım olan örümcek ağı,bunları kafan almaz senin..."
"Bırak beni gideyim !"Diye haykıdı,diğer elinede hızla ağ attım ve oda duvara yapıştı.
"Bir saniye, bir saniye."İçimi kesik kesik nefesler çektim ve ellerimi havaya kaldırdım."Hapşu!"
Ağ kasıklarına isabet etti,acıyla haykırdı."Kes şunu ! Bırak gideyim !"Hızla ayaklarına ve vücudunun geri kalan bölgelerinede ağ attım. Gülüp alkışladım ve kendi etrafımda döndüm."Komik mi oldu ?!"
"Evet bence çok komikti."
"İmdat !"
"Şşşt !"Hızla ağzına ağ atarak onu susturdum. Yanına gidip duvara iki elimle vurdum,altına sıçıyordu resmen,hızla sol bileğini açtım.Dövme yoktu.
Kahretsin buda o değildi ! "Pekala bu çok daha kötü bitebilirdi,şimdi kıpırdama." Çenesinden kavradım ve sağ elimin işaret ve orta parmağı ile hızla burnunu kapatan ağı delerek nefes alma engelini ortadan kaldırdım.
Polis sirenini işte o sırada duydum,dönüp baktım,motorluydu herhalde."Oooo! Bakın kimler gelmiş!Yakaladım onu!"Silahını çıkartıp bana doğrulttu.
"Kıpırdama!"
"Onu ağladım hiç hareket edemez ki?"
"Sen ve taytlı ikinizde!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Responsibility(The Amazing Spider-Man-1)
AksiÇok küçük yaşta kaybetti anne babasını Peter.Amcası ve yengesi tarafından yetiştirildi.Sıradan bir hayat yaşıyordu...ta ki Oscorp'ta geçirdiği bir kazaya kadar