ดวงตาคู่สวยค่อยๆขยับเปือกตาขึ้นก่อนจะพยายามกระพริบตาให้มันหายเคือง ร่างบางที่นอนอยู่ในห้องนอนขนาดใหญ่มีเตียงขนาดกว้างตั้งอยู่กลางห้อง บริเวณโดยรอบถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหรา แสงไฟที่มาจากหลอดนีออนนั้นกำลังกระทบเข้ากับดวงตาคู่สวยอย่างจัง"ที่นี้ที่ไหน..ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี้ได้?"
ในขณะที่เธอพยายามปรับโฟกัสสายตาร่างกายก็พยายามยันตัวขึ้นนั่งกับเตียง คิ้วสวยขมวดขึ้นด้วยความงวยงง เมื่อเธอพยายามนึกว่าก่อนที่ตัวเองจะสลบวูบไปนั้นมันเกิดอะไรขึ้น
"ตอนนั้น..เราอยู่ที่โรงพยาบาลนิ แล้ว..หลังจากนั้นก็..."
เหตุการ์ณเมื่อตอนเช้าที่ผ่านมา
"สวัสดีค่ะคนสวย"
"นายเป็นใคร? เข้ามาทำไม นายต้องไม่ใช่คนของจองกุกแน่ๆ"
"ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลามาตอบคำถามคนสวยหรอกนะคะ เอาไว้เดี๋ยวเราถึงที่หมายเมื่อไรรับรองคนสวยจะรู้เอง"
"นิ อย่าเข้ามานะออกไป! ใครก็ได้ช่---อื้มม"
ปัจุบัน
"จริงด้วยเราโดนใครไม่รู้จับตัวมานิ"
ทันทีที่จีมินจำเรื่องทุกอย่างได้เธอก็รีบเด้งตัวออกจากที่นอนทันที แต่มันก็ไม่เป็นไปตามที่ใจหวังสักนิด
"อ๊ะ!โอ้ยยปวดหัว"
ร่างบางล้มลงไปกองกับฟูกที่นอนดังเดิมพร้อมกับยกมือน้อยๆขึ้นกุมศรีษะของตัวเองที่มีผ้าก็อทพันรอบหัวเอาไว้ก่อนหน้านี้ แรงเจ็บจี้ดที่หัวเริ่มเเล่นเข้ามาจนจีมินไม่ทันตั้งตัวก็ต้องพยายามควบคุมสติตัวเองแล้วพยายามไม่คิดเรื่องอะไรอีก
"ตื่นแล้วหรอ..เป็นอะไรมากหรือป่าว?"
ไม่นานนักเสียงทุ้มปริศนาก็ดังขึ้น จีมินหันไปตามน้ำเสียงที่เอ่ยถามเธอเมื่อกี้ก่อนจะพบเข้ากับ ชายรูปร่างสูงใบหน้าราวกับถอดออกมาจากซีจี ดวงตาที่คมปากเรียวกระจับจมูกที่โด่งเป็นสันเข้ากับสีผิวที่ดูออกไปทางสีแทนนั้นอย่างลงตัว
YOU ARE READING
[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น
Fanfiction"พี่มึงทำอะไรไว้มึงต้องชดใช้กรรมแทนพี่ชายมึง ปาร์คจีมิน" .....JUNGKOOK "ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย..ฮึก..ทำไม่ต้องทำกับฉันแบบนี้..ฮึกฮืออ" .....JIMIN