[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น

มาเฟียกุกมิน 11(NC)(รีไรท์)

14.04นาที

ช่วงบ่ายของวันจีมินลุกขึ้นตื่นจากภวังค์ด้วยความงัวเงียบวกกับความมึนๆกับอาการเพลียๆที่ยังไม่หาย จีมินเหลือบตาไปมองนาฬิกาที่ติดอยู่ฝาผนังก็พบว่าเป็นเวลาบ่ายของวันแล้ว

....นี้เรานอนไปนานขนาดนี้เลยหรอเนี้ย

จีมินนั่งคิดอยู่ในใจ ที่เธอหลับไปไม่ใช่เพราะอะไรแต่มันเป็นเพราะยานั้นที่ทำให้เขาหลับไปนานขนาดนี้ แต่พอนึกถึงเรื่องยามันก็ทำให้เธอนึกถึงรอยจูบนั้นที่จองกุกมอบให้ ถึงมันจะเป็นการป้อนยาที่แสนจะผิดแปลกและสร้างความเขินอายแต่มันกลับทำให้จีมินนั้นยังคงจำสัมผัสนั้นได้ดี

ร่างบางยกมือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเองพร้อมกับลูบมันไปเบาๆราวกับมันเป็นสัมผัสที่ตราตรึงไม่หาย ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นทาบที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเอง จีมินไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนพอเวลานึกถึงบุคคลคนนั้นพร้อมกับสัมผัสที่เขาเคยทำให้ทำไมถึงยังจำไม่ลืม

...ทำไม?ทำไมหัวใจของเธอถึงเต้นได้เเรงและเร็วขนาดนี้นะ

"โอ้ยยย..แกเป็นบ้าอะไรของแกวะเนี้ยจีมิน ออกจากหัวฉันไปเลยนะตาบ้า!"

จีมินคว้าหมอนข้างขึ้นมาแล้วจับมันโยนไปมาราวกับเด็กไม่ได้ดั่งใจ จีมินสับสนกับความรู้สึกของตัวเองที่มันกำลังปั่นป่วนอยู่ภายในใจของเธอ

...นี้มันความรู้สึกบ้าอะไรกัน ทำไม?ทำไมเราต้องใจเต้นแรกทุกครั้งเวลาที่ตานั้นจูบ ทำไมเราต้องเขินทุกครั้งเวลาที่เขาเข้ามาใกล้ ทำไมเราต้องใจเต้นเร็วเวลาที่เรานึกถึงตานั้น โอ้ยยยทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย

แกร็ก!

เสียงเปิดประตูดังขึ้นในขณะที่ร่างบางกำลังสับสนกับตัวเองเธอก็ต้องหันไปสนใจบุคคลที่เข้ามาใหม่

"อ้าวคุณจีมินตื่นเเล้วหรอคะ ขอโทษนะคะที่ป้าไม่ได้เคาะก่อน ป้านึกว่าคุณยังไม่ตื่นน่ะค่ะ"