หลังจากที่ร่างบางหนีออกมาจากบ้านตระกูลจอนหรือที่จีมินเรียกมันว่า ขุมนรกนั้น บรรยากาศภายนอกที่เธอได้เดินออกมาห่างจากตัวบ้านพอสมควรเต็มไปด้วยป่าทึบ ไม่มีบ้านคนหรือรถผ่านมาสักคันพร้อมกับฝนที่เริ่มซาลงแล้ว
จีมินเดินกอดกระเป๋าเป้ที่ตัวเองเอาติดมาไว้แน่ ร่างบอบบางในสภาพเปียกปอนทั้งตัวนั้นเดินท่ามกลางความมืดสนิทไม่มีแม้แต่แสงไฟ จีมินเองก็แอบสงสัยอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมบ้านหลังนี้ต้องมาสร้างในที่ที่มันทั้งเปี่ยวและลึกลับแถมยังห่างไกลจากโลกภายนอก ทำไมถึงจะต้องมาอยู่กันในที่แบบนี้ ถึงจะเป็นมาเฟียแต่ไม่เห็นจำเป็นจะต้องมาอยู่ในป่าในดงแบบนี้เลย เขาเองก็เป็นมาเฟียยังอยู่ในตัวเมืองได้เลย
"เฮ่อ..ออกมาได้สักทีนะจีมิน แกนี้มันเก่งจริงๆหมอนั้นมันคงโง่ตามเราไม่ทันหรอก หึหึ"
จีมินแค้นเสียงหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี เธอรู้สึกการที่เธอหลุดพ้นมาจากที่นั้นได้นับเป็นความโชคดีและบวกกับความสะเพร่าของจองกุกด้วยมันจึงทำให้จีมินหนีออกมาได้ ร่างบางพลางเดินสบถกับตัวเองเบาๆอย่างคนอารมณ์ดีพร้อมกับเดินตามเส้นทางตามถนนที่มันลาดยาวไปจนไม่รู้ว่ามันจะไปสุดตรงไหน
"แล้วเราจะไปไหนต่อเนี้ย ฮู้ว~~"
จีมินเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะไปไหนต่อ จะโทรหาพี่นัมจุนก็ไม่ได้ โทรศัพท์ก็ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนเพราะมันหายไปตั้งแต่ตอนที่เธอมาอยู่ที่นี้แล้ว สงสัยคนที่เอาไปก็คงหนีไม่พ้นจอนจองกุกปีศาจร้ายนั้น
.....เหอะอย่างว่าแต่ปีศาจร้ายเลย ร้ายยิ่งกว่าปีศาจอีก
เอี้ยดด~~
ร่างบางเดินกอดตัวเองมาเรื่อยๆจนกระทั้ง มีแสงไฟสาดส่องสีส้มๆสาดมาทางตัวจีมิน ทำเอาดวงตาที่ถูกไฟส่องเข้ามาต้องกระพริบตาถี่ๆก่อนจะพยายามโฟกัสดีๆว่าแสงตรงหน้านั้นคืออะไรแต่พอปรับสายตาได้จีมินก็ต้องเผลอยิ้มออกมาอย่างดีใจ เธอดีใจมากที่จะมีรถผ่านมาเผื่อเธอจะได้ขอความช่วยเหลือให้พาเธอไปส่งบ้าน
ESTÁS LEYENDO
[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น
Fanfic"พี่มึงทำอะไรไว้มึงต้องชดใช้กรรมแทนพี่ชายมึง ปาร์คจีมิน" .....JUNGKOOK "ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย..ฮึก..ทำไม่ต้องทำกับฉันแบบนี้..ฮึกฮืออ" .....JIMIN