@ตระกูลจอนผ่านมาเเล้วสองวันที่ร่างบางถูกนำตัวกลับมาอยู่ที่เดิม ที่เดิมที่เธอเรียกมันว่าขุมนรก จีมินคิดว่าชาตินี้เธอคงไม่ต้องกลับไปอยู่ที่นั้นอีกแล้วไม่ต้องไปเจอกับคนที่คอยทำร้ายย่ำยีเธอ แต่สุดท้ายฟ้าดันกลั่นแกล้งให้เธอต้องโดนซาตานร้ายมาฉุดดึงเธอให้ตกไปในขุมนรกนั้นอีก
ตอนนี้จิตใจของจีมินมันยังชาไม่หายเมื่อภาพที่แทฮยองโดนยิงจมกับกองเลือดกับโซ่โลหะที่คล้องข้อเท้าเล็กของตนกับขาเตียงนั้นมันทำให้จีมินไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกแล้ว ทั้งจิตใจที่บอบช้ำกับความรู้สึกที่มันโดนบดบี้จนไม่เหลือชิ้นดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณจีมินคะป้าเอาข้าวต้มกับยามาให้ค่ะทานสักหน่อยนะคะ"
ทันทีที่เสียงเคาะประตูดังขึ้นร่างอวบท้วมของป้าคยองซูก็เดินเข้ามาพร้อมกับถาดข้าวต้มและแก้วบรรจุยาพร้อมกับแก้วน้ำ
ร่างบางที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงไม่แม้แต่จะหันไปสนใจบุคคลที่เข้ามาหาเธอเลยสักนิด สายตาคู่สวยมองทอดออกไปนอกหน้าต่างอย่างไม่มีจุดหมาย ร่างบางตอนนี้เขาไม่อยากรับรู้อะไรเเละไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับใครแล้วทั้งนั้น
"คุณจีมิน ป้าขอร้องล่ะค่ะคุณยังไม่ได้ทานอะไรมาสองวันแล้วนะคะ อีกอย่างคุณก็ไม่สบายอยู่ด้วยช่วยทานสักนิดก็ยังดีนะคะ''
"......"
ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากอวบอิ่มมีแต่ความเฉยชาไม่มีปฏิกิริยาอันใดตอบสนองกลับมาเลยสักนิด ป้าคยองซูที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา
..เธอน่ะ ทั้งสงสารทั้งไม่รู้จะช่วยยังไงเธอไม่รู้ทำไมคุณหนูของเธอถึงได้ทำกันได้ถึงขนาดนี้
''โธ่...สงสารตัวเองบ้างเถอะค่ะคุณจีมิน อย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้เลยนะคะ"
"....."
หญิงแก่ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่พูดเว้าวอนให้เธอยอมทานแต่ผลที่ได้ตอบรับมีเพียงนิ่งเงียบไม่ตอบสนองอะไรเช่นเคยจนเธอเองก็เริ่มจะอ่อนใจกับความเย็นชาของคนตัวเล็กไปเสียเเล้ว
YOU ARE READING
[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น
Fanfiction"พี่มึงทำอะไรไว้มึงต้องชดใช้กรรมแทนพี่ชายมึง ปาร์คจีมิน" .....JUNGKOOK "ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย..ฮึก..ทำไม่ต้องทำกับฉันแบบนี้..ฮึกฮืออ" .....JIMIN