kendimi yedim durdum. neden birden soonyoung ihtiyacım baş göstermişti gram fikrim yoktu fakat olmuştu işte. işini gücünü bırakıp benimle olsun istiyordum. tıpkı eskisi gibi. seungcheol dün 'ama biliyorsun hiçbir şey önceki gibi olamaz.' demişti ve haklıydı da. kapılmıştım işte. ona karşı gerçekten ne hissettiğimi bile bilmiyordum. saçmalıyordum.
birden seokmin'in onunla çok yakın olduğunu hatırladım. hepimiz yakındık fakat onlar bir tık daha üstteydi. bu yüzden ona bir şeyler sorabilirim diye düşündüm. gidip her şeyi soonyoung'a iletme ihtimali yüksek olsa da kararsız kalmaktan iyiydi ha? belki boşa kuruntu yapıyordum; soonyoung sadece ilgili bir grup arkadaşıydı.
jihoon
seokmin
seokmin
vay
woozi hyung
demek bana mesaj attın
jihoon
bu çok tuhaf bir şeymiş gibi davranma
seokmin
değil mi?
jihoon
neyse
sana soonyoung'la ilgili bir şey soracağım
seokmin
ne oldu?
jihoon
hiçbir şey
sadece
seokmin
setten çağırıyorlar
çıkmam gerekiyor
sonra konuşalım hyung
jihoon
peki
kanepeye çöktüm. içimdeki sıkıntı topu büyüdükçe büyüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you should be here
Fanfictionlee jihoon çıkışlarının üzerinden neredeyse altı yıl geçtiğinde her şeyin oturduğunu, artık rahat bir nefes alabileceğini sanıyordu; hayran videolarına denk gelene kadar.
