Never Be The Same

True Feelings

Het begon die  dag als elke andere werkdag voor Celia, om 06:15 uur 's morgens ging de wekker met moeite kreeg ze haar ogen open. Het was gisteren ook veels te laat geworden maar ze moest nog zoveel administratie afmaken en vergaderingen voorbereiden die ze vandaag had. Ze was ook te lang blijven hangen bij haar klant voor make-up gisteren maar het was veel te gezellig. Terwijl ze langzaam wakker begint te worden kijkt ze naast zich en ziet ze dat Chris gelukkig nog ligt te slapen en niet wakker is geworden van de wekker. Hij boft want hij hoeft niet zo vroeg zijn bed uit 's morgens. En hij kan ook niet goed tegen weinig slaap daarom is hij soms wat chagrijnig op haar omdat ze altijd zo laat thuis is of klaar met werken waardoor hij vindt dat hij niet veel tijd de laatste tijd met haar kan doorbrengen  en hij vaak dan al op bed ligt wanneer zij klaar is met werken. 

Ze stapt uit bed en loopt in haar lingerie naar de badkamer en legt daar schone lingerie en een handdoek neer om vervolgens onder de warme douche te stappen. Na het douchen kleed ze zich aan vandaag kiest ze voor een bordeaux rood jurkje die tot net op haar knieën komt die zich mooi aansluit om haar lichaam en haar rondingen mooi doet uitkomen. Als ze zich helemaal heeft aangekleed loopt ze naar haar make-up tafel en gaat daar aan zitten om haar make-up voor vandaag te doen, als hoofd van een afdeling moet je er natuurlijk wel goed uit zien.

'Shit het is al 06:50 uur ik moet om 7:00 uur in de auto zitten naar het werk want ik heb om 8 uur een vergadering.' zegt ze zo zacht mogelijk tegen zichzelf. Snel pakt ze een smoothie uit de koelkast en pakt haar tas met spullen voor werk die ze nodig heeft vandaag. Ze stopt even en bedenkt of ze alles heeft... 'Tas, jas, lunch? ( eet daar wel) owhja autosleutels!' Snel pakt ze haar sleutels en snelt naar beneden en stapt de in de auto. Gelukkig is het niet al te druk onderweg en kan ze vrijwel in een keer doorrijden. 

De dag gaat heel erg snel voor Celia, ze heeft de ene vergadering na de andere gelukkig heeft ze een hele goede assistente die haar met heel veel helpt en overzicht voor haar helpt te bewaren.  Na vier vergaderingen heeft ze eindelijk een moment om te gaan lunchen om 14:00 uur. Gelukkig zit er vlakbij het gebouw een heerlijke lunchroom waar je ook kunt afhalen. Gelukkig had Susan haar assistente al voor haar besteld zodat ze het alleen maar hoeft af te halen. Susan wilde dat eerst ook wel voor haar doen maar Celia zei tegen haar dat het voor haar ook wel even goed was om frisse lucht te hebben.

Terwijl ze naar de lunchroom loopt kijkt ze op haar telefoon om te zorgen dat ze niets misloopt en up to date blijft. Gelukkig denkt ze alles gaat nog goed wat ze tot nu toe kan zien. Net op dat moment krijgt ze een berichtje binnen en haar hart slaat een beetje over als het maar niets ernstigs is denkt ze. Susan stuurt een bericht dat Celia nou eens een keer goed van haar pauze moet gaan genieten en dat ze alles voor haar in de gaten zal houden en wanneer er iets gebeurt dat ze dan wel contact met haar opneemt. Daar moest ze best wel om lachen wat is Susan toch ook een schatje.

Om toch maar te luisteren naar Susan stopt ze haar telefoon in haar tas en loopt ze de lunchroom binnen. Maar omdat ze zo in gedachten is kijkt ze niet uit waar ze loopt en struikelt bijna over haar eigen voeten waardoor ze tegen iemand opbotst gelukkig heeft diegene een betere balans dan dat zij heeft en houd zichzelf staande waarbij hij ook nog eens Celia weet op te vangen.  Uit reactie grijpt Celia naar de jongen en pakt hem bij z'n armen om zo niet te vallen want ze kan niet alleen vertrouwen op dat hij haar vasthoudt. Damn denkt ze hij heeft wel goede spierballen. Als ze beiden weer recht staan houden ze elkaar nog steeds vast en kijken ze elkaar in de ogen en weten beiden niet wat ze moeten zeggen. De eerste die wat zegt is de jongen met de mooie ogen; 'Sorry mijn excuses ik zat niet op te letten, gelukkig kon ik je op tijd opvangen, Ik ben trouwens Thomas.' En hij laat haar los om haar een hand te kunnen geven, Celia herpakt zichzelf  en gaat recht staan en geeft hem een hand en zegt; 'Hoi, ik ben Celia ik moet ook mijn excuses aanbieden want ik zat helemaal in gedachten en daardoor niet op te letten waar ik liep.' Als Celia beter kijkt ziet ze dat hij het uniform van de lunchroom draagt en beseft dat hij hier werkt waardoor ze zich nog ongemakkelijker gaat voelen. Omdat ze zich zo voor schut heeft gezet.

Thomas haalt haar uit haar gedachten door te vragen; 'Wat kan ik voor je doen?' 

'Ik heb een bestelling gedaan en kom de lunch ophalen.' geeft ze als antwoord

"Oke ik ga even voor je kijken, op welke naam heb je besteld?"

'Celia Moon'
"Wauw mooie naam voor een mooie vrouw, ik ga voor je kijken"

'Super dankjewel ik wacht wel aan die tafel bij het raam, als het zou kunnen zou ik het graag hier op willen eten.'

"Ja, natuurlijk geen enkel probleem daar zorgen we voor"

Na een paar minuten komt Thomas weer terug lopen met een bord met haar lunch erop naar het tafeltje waar zij zat te wachten. Wanneer hij het bord voor haar neerzet met een zetje bestek ernaast  kruisen hun ogen elkaar en voelt het voor Celia alsof de wereld om haar heen compleet verdwijnt en de tijd bijna stilstaat alles  wat er op dat moment alleen nog bestaat zijn de blikken tussen hun tweeën. Uit de verte hoort ze een stem zijn naam roepen en worden ze beiden weer terug getrokken naar de werkelijkheid. Thomas wordt door een collega geroepen om een andere tafel te bedienen. Thomas mompelt nog een eet smakelijk zodra hij weg loopt naar de andere tafel.

De rest van de lunch eet Celia in een soort waas die aan haar voorbij gaat ze is de hele tijd in gedachten en aan het piekeren wat er nou eigenlijk zonet gebeurde tussen hen. Zoiets als dit is haar nog nooit overkomen, wat betekent dit voor haar? En wat betekende het voor hem?

Na de lunch rekent ze snel af en loopt de lunchroom uit zonder hem gedag te zeggen. Haar hoofd is de gehele lunch niet gestopt met blozen. Zodra ze weer het kantoor binnenkomt loopt ze zo snel mogelijk door naar haar eigen kantoor en mompelt nog snel naar Susan; 'Ik ben weer terug.' Ze gaat snel achter haar laptop zitten om haar mailtjes te beantwoorden en zo haar gedachten te verzetten en niet meer aan Thomas te denken.

De rest van de middag ging voor Celia als een roes voorbij, Susan is nog een paar keer bij haar gekomen om dingen door te geven maar ook om te proberen te achterhalen wat er met Celia was aangezien ze steeds zo ver lijkt met haar gedachten en niet zo spraakzaam is als normaal.

Maar hoe dan ook laat Celia niets los over wat haar bezig houdt. Na nog een paar meetings is ze eindelijk klaar en kan ze naar huis gaan en lekker met haar benen omhoog op de bank liggen tegen Chris aan met een fleece kleed over haar heen.

De weg terug naar huis in de auto kan Celia het niet helpen om steeds aan de jongen met de mooie ogen te denken die haar hoofd liet draaien en haar dingen liet voelen die ze niet gewend is en zelfs nog nooit heeft gevoelt. 
Wat betekenen die gevoelens? 

Wat houd het in?

Waarom hij?