Celia heeft haar leven eindelijk op de rit nadat ze op jonge leeftijd haar moeder is verloren en haar vader nooit heeft gekend. Ze heeft een eigen appartement en een relatie met haar beste vriend Chris die ze al kent sinds de basisschool. Ze voelt z...
Wanneer ik eindelijk thuiskom zie alle lichten binnen ook al branden Chris zal ook wel al lang thuis zijn aangezien het al half acht is. Het was echt een ontzettend lange dag vandaag, ik ben daarom ook super blij dat ik thuis ben. 'Hey lieverd ik ben thuis' roep ik terwijl ik de deur achter mij sluit en mijn jas op de kapstok hang. 'Ik ben in de keuken' hoorde ik hem roepen gevolgd door een heerlijke geur van pasta die hij aan het maken was.
Tijdens het eten is het vrij stil geen van ons beiden zegt veel. 'Hoe was werk vandaag?' vraag ik dan maar om de stilte te doden. 'Goed druk en bij jou?' antwoord hij. 'Prima hoor wel ontzettend druk met alle vergaderingen...' verder blijft het vrij stil.
Langzaam zink ik weg in mijn eigen gedachten bedenkend wat er tussen ons is gebeurd we waren vroeger constant aan het praten zelfs zo erg dat we tijdens het eten ons eten vergaten en het uiteindelijk koud was voordat we tijd hadden om op te kunnen eten... We lachten zo veel samen en konden onze meest gênante geheimen en gedachten delen. Hoe kan het dat we nu bijna geen gespreksstof hebben en er zoveel ongemakkelijke stiltes vallen.
Waarom valt me dat ook nu pas op dat we zover van elkaar gegroeid zijn. Plotseling zonder dat ik het zelf door heb vraag ik het hardop aan Chris... 'Wat is er tussen ons gebeurd ?' Zodra het mijn mond uitkwam had ik er alweer spijt van en zeker toen ik zijn gezicht zag... Het bestek wat hij in zijn handen heeft laat hij op de tafel vallen en verslikt zich bijna in de hap die hij net had genomen. Hij kijkt mij geschrokken aan en ondanks dat ik zie aan hem dat hij weet wat ik bedoel vraagt hij ' huh, wat bedoel je daarmee?' 'Nou gewoon kijk ons nu we waren eerst zo anders met elkaar wat is er gebeurd? Dat vroeg ik me af...' Ik zie hem denken wat hij nu het beste moet zeggen, hij is nooit zo goed geweest in zelfreflectie dus dit word leuk, oke dit is helemaal geen leuk gesprek Celia focus...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Na een paar minuten stilte begint hij eindelijk te praten... ' Ik weet het niet Ceel, ik denk dat we beide gewoon veel veranderd zijn en daardoor een meer gescheiden leven gingen leiden zonder dat we het zelf op dat moment door hadden... Jij had jouw werk waar je je voor 1000% inzette en dat nog steeds en daar ben ik juist trots op dat je dat hebt bereikt want moet je zien hoe hoog je nu al staat... Maar daardoor ging ik me ook op het werk focussen en de werktijden werden steeds meer verschillend waardoor we langs elkaar heen gingen leven en geen van beide hadden daar op dat moment erg in of het maakte ons niet uit. Heb je nog wel gevoelens voor me?'
Daar was de vraag, de vraag waarvan ik hoopte dat die niet gesteld zou worden... De vraag waar ik geen antwoord op weet... Houd ik nog van hem? Ja, maar is dat als vriendschappelijk of wel als relatie? Urgh ik word hier stapelgek van mijn gedachten...
'Ik weet het niet Chris, ik ken je al zo lang en het gevoel dat ik jou niet meer in mijn leven zou hebben maakt me gek. Maar de vraag of ik dat bedoel op vriendschappelijk of relatie gebied durf ik niet te zeggen. Ik houd nog steeds van je.' Ik zie de kleur uit zijn gezicht trekken wanneer ik dit zeg maar ik moest wel de waarheid vertellen ik kon hem niet langer in het donker laten tasten over hoe ik mij voel... Hij wilt iets zeggen maar volgens mij stuntelt hij met zichzelf of hij het antwoord op de vraag wel wilt weten... Hij slikt nog een keer en stelt dan toch de vraag die alles gaat veranderen... 'Ben je nog verliefd op me?' Het was eruit ik moest hier antwoord op gaan geven als ik dat niet zou doen weet hij al gelijk wat dat betekend... Ik kan nu wel huilen, ik sta namelijk op het punt om mijn beste vriend die ik al vanaf jongs af aan ken, te gaan kwetsen door hem de waarheid te vertellen...
' Chris, het spijt me echt ontzettend maar nee ik ben niet verliefd op je...' En daar zijn ze al, de tranen die ik zo hard heb geprobeerd tegen te houden... Chris staat op van zijn stoel, even ben ik bang dat hij weg zal gaan maar hij komt juist mijn kant op lopen en trekt me in een knuffel.
Hij doet mijn haar achter mijn oor en trekt me nog steviger in de knuffel. 'Wees niet bang mijn lieve Ceel ik wist het al lang ik moest het je alleen nog horen zeggen...'
'En jij dan, ben jij wel verliefd op mij dan?'
'Dat doet er niet, we weten nu in ieder geval dat we het bij vriendschap moeten houden in plaats van een relatie...' Dat doet er niet toe? Betekent dat hij wel verliefd op mij is? Mijn hoofd staat op ontploffen.
We hebben daar nog een hele tijd gestaan, terwijl geen van beide iets zei, maar op een of andere manier voelde het wel vertrouwd. Later nadat we de tafel hadden afgeruimd en alles in de vaatwasser stond hebben we een fles wijn gepakt en hebben we de hele avond zitten praten samen op de bank tegen elkaar aan zittend. Het voelde weer als de tijd dat we beste vrienden waren en elkaar alles konden vertellen. We hebben ook echt super veel gelachen maar wat wil je ook als je samen bijna twee flessen wijn naar binnen hebt gewerkt. Beide zijn we nu ook op het punt dat we dronken zijn. 'Eigenlijk zouden we nog wel een keer afscheidsseks moeten hebben om onze relatie af te kunnen sluiten vind je niet?' zegt Chris plotseling uit het niets met een heel serieus gezicht waardoor mijn wangen plots ontzettend rood worden en ik even niet weet wat ik daarop moet zeggen dus begin ik heel gênant als een echte puber te giechelen...
'Uhm weet je dat zeker dat je dat wilt ?' lukt het me uiteindelijk toch om dat te vragen aan hem.
'Ja waarom niet ik heb best wel zin in je, je ziet er namelijk altijd zo verschrikkelijk lekker en sexy uit als je dronken bent...'
'Wauw okee, je bent in ieder geval nog steeds lekker straight to the point....' terwijl ik dat zeg zie ik hem langzaam naar mij toe komen met zijn gezicht terwijl hij me blijft aanstaren. Wanneer hij zo dichtbij is dat onze neuzen elkaar raken stopt hij even om mijn reactie te pijlen denk ik. Maar ik blijft doodstil zitten en slik hoorbaar omdat alles zo stil is om ons heen. Hij kijkt van mijn ogen naar mijn lippen en weer terug, waardoor de spanning steeds meer opbouwt. Ik houd het niet meer en grijp met mijn handen zijn gezicht en trek zijn lippen op die van mij. Vanaf dat moment is het gewoon pure lust wat zich afspeelt bij ons. Alle frustratie, woede, verdriet en alle andere emoties die je erbij kunt voelen komen op dat moment vrij in die zoen.
De zoen word steeds heftiger, zijn handen voel ik overal, in mijn haren, over mijn rug en mijn armen... het voelt alsof hij elke zenuw tegelijkertijd aanraakt, ik weet niet of dit aan de drank ligt dat ik dat allemaal zo intens beleef maar het voelt in ieder geval waanzinnig. Een van zijn handen voel ik op mijn knie langzaam naar boven gaan strelend over mijn panty heen en onder mijn jurk waar ik zijn hand naar mijn blote rug voel gaan ik krijg er gewoon kippenvel van. Ondertussen gaan zijn handen verder op verkenningstocht over mijn lichaam terwijl ik iets voel groeien tegen mijn dijbeen aan... Ik voel mijn wangen beginnen te gloeien. Ik duw hem van me af terwijl we allebei op adem komen. Ik kijk hem verhit aan en zie dezelfde lust in zijn ogen. Ik sta op en pak zijn hand en wil hem mee nemen naar boven om hem daar zijn kleren van het lijf te scheuren, maar schijnbaar heeft hij daar een ander idee over want we halen het niet eens naar boven... Als we door de eetkamer lopen om naar de trap te lopen duwt hij me in een keer tegen de muur aan terwijl hij me weer intens begint te zoenen. Ik voel zijn handen naar mijn rug gaan en de rits van mijn jurk los te maken, zodra hij hem los heeft laat hij naar beneden vallen en stap ik uit mijn jurk terwijl we niet stoppen met zoenen, ik grijp zijn haren vast en ga helemaal op in het gevoel terwijl langzaam aan steeds meer kleren uit gaan, ook zijn kleren blijven niet aan... Wanneer alles uit is legt hij me met mijn rug op de eettafel en komt over me heen hangen terwijl hij mijn benen spreid en er tussen komt staan om zijn stijve bij mij naar binnen te brengen... we zitten allebei in onze extase en eigen bubbel dat het er echt niet zachtjes aan toe gaat... Maar dan gebeurt er iets wat ik me niet had voorgesteld dat zou gebeuren is dat terwijl Chris aan het stoten is, ik mijn ogen dicht heb en aan het genieten ben ik niet Chris voor me ziet die seks met mij heeft maar iemand met waanzinnig mooie ogen die mij van mijn stuk heeft gebracht... jawel je raadt het al Thomas... En dat is zeker weten niet de bedoeling maar op een of andere manier maakt dat me juist nog meer opgewonden...
Die avond hebben we niet alleen op de tafel seks gehad maar ook op de trap, in de badkamer en in ons bed waarna we uitgeput in slaap vallen... Die nacht droom ik verder over Thomas en in de hoop dat ik hem vaker ga tegenkomen...
*Tring Tring Tring*
Ik open mijn ogen en doe snel mijn wekker uit want die is zeer zeker niet bevorderlijk voor mijn hoofd want die begint met de seconde meer pijn te doen... Kut kater... Ik probeer me te herinneren wat er gisteravond allemaal is gebeurd, maar zodra ik me dat begin te herinneren voel ik de kleur uit me gezicht trekken.... Wat heb ik in hemelsnaam gedaan?! Ik leg mijn hoofd in mijn handen... Hoe ga ik me hier uit redden? En hoe moet ik Chris nu nog normaal kunnen aan kijken? It will never be the same...
