"Ona bir bak! Onunla beni bir arada düşünebiliyor musun gerçekten?"
☙ ❧
"Onu istemiyorum! Onunla ilgili hiçbir şey istemiyorum. Onu görmek bile istemiyorum ama sen ikimizi bir araya getirmek için canla başla çabaladığından onu sürekli görmek zor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Devrim Bey, beş dakika müsait misiniz acaba?"
Devrim başını gömdüğü bilgisayarından kaldırdı ve kapıyı yarım bir şekilde açmış ona beklentiyle bakan asistanına baktı. Çok yoğundu. Asistanı da bunu biliyordu. Onun kendisini bölmemesini söylemişti ama bu önemli olmalıydı.
"Sorun nedir?"
Asistanı Zahide, otuz sekiz yaşında vasıflı bir asistandı ve Devrim onun çalışkan kişiliği yüzünden onu uzun süredir yanında tutuyordu.
Zahide içeriye girdi ve elindeki dosyaları onun masasına bıraktı. "Bunları imzalamanız gerekiyor. Sizi rahatsız etmek istemezdim ama bunlar daha fazla bekleyemez."
Devrim dosyaları beş dakika boyunca inceledi ve tek tek imzaladı. Dosyayı ona geri verdi ve işine dönmek için bilgisayarının ekranını tekrar açtı. Zahide odadan çıkarken kapıda bir karışıklık oldu ve Devrim başını kaldırdığında Zahide'nin şaşkınlıkla bir şeye baktığını gördü. Akşam saatleriydi. Zahide çıkmak üzereydi ve Devrim birkaç saat daha ofisinde olacaktı.
Kadın kapıyı çekmek istedi ancak bir erkek sesinin, "Devrim Kuzgun'a teslimat var." dediğini duydu. Devrim tek kaşını kaldırarak Zahide'nin kapıyı tekrar açışını ve elinde büyük bir paket taşıyan çiçek teslimatçısının içeriye girmesi için kenara çekilişini izledi.
Paketin üzerindeki ambalaj açılmıştı, güvenlik bu kadar büyük bir paketi kontrol etmiş olmalıydı.
Çiçek teslimatçısı, üzerinde 'Frezya Çiçekçilik' yazıyordu, ona bakarak, "Devrim Kuzgun?" diye sordu.
Devrim başıyla onayladı ve sandalyesini çevirerek ayağa kalktı. Ağır adımlarla çiçeğe doğru yürümeye başladı. Ambalajdan nasıl bir şey olduğu belli olmuyordu ama ofisinin ortasına bir çiçek teslimatçısı duruyorsa, getirdiği de büyük ihtimalle bir çiçek olmalıydı.
"Kimliğinizi görebilir miyim?"
Devrim ona ehliyetini gösterdi. "Bu nedir?"
Adam, "Bir kaktüs,"dedi. Açıklamaya girişti. "Çok güzel bir bitkidir. Şurayı imzalar mısınız?" Ona bir kağıt uzattı. Devrim çiçeği teslim aldığına dair bir imza attı. Bir kaktüs diye düşündü. Bir kaktüs.
Adam çıkıp gitti.
Devrim ile Zahide ofisin ortasında duran büyük saksıya aynı kafa karışıklığı ile baktı.
Zahide, "Nedir bu?" diye sordu. "Sizinle oynuyorlar mı? Bir mesaj mı vermek istiyorlar?"
Devrim ona cevap vermedi. Ambalajı sıyırdı ve son derece dikenlerle örülü çiçek, ya da bitki -adı her neyse- ortaya çıktı.
