Moon Mates

Κεφάλαιο 14

Πολλές καλημέρες σε όλους με ένα καυτό κεφάλαιο.

Το κεφάλαιο περιέχει περιγραφική ερωτική σκηνή διαβάζεται με δική σας ευθύνη.

***

ΛΟΥΝΆΡΙΑ

Ο Ντόριαν δεν σταμάτησε να με φιλάει και σιγά σιγά έχανα τον εαυτό μου σε εκείνον. Οι παλάμες του ταξίδεψαν από το λαιμό μου σε όλο το μήκος της πλάτης μου προκαλώντας μικρά ηλεκτροφόρα κύματα να απλωθούν σε όλο το κορμί μου. Σταμάτησαν στους γοφούς και με τράβηξε περισσότερο πάνω του πριν με σηκώσει στην αγκαλιά του.

Ξαπλώσαμε μαζί την άμμο και το μυώδες γυμνασμένο κορμί του βρέθηκε ανάμεσα στα πόδια μου, μπόρεσα να νιώσω κάθε μέρος του κορμιού του να πιέζεται πάνω στο δικό μου ήταν όμως η αίσθηση του ερεθισμένου ανδρισμού του που μου έκοψε την ανάσα. Με έκανε να ανατριχιάσω και να θέλω ήδη περισσότερα.

"Θεέ μου σε θέλω." ψιθύρισε πάνω στα χείλη μου και ύστερα τα χείλη του άγγιξαν την επιδερμίδα του λαιμού μου. Αργά και χωρίς να βιάζεται κατέβασε το φερμουάρ από το φόρεμα μου και το τράβηξε προς τα κάτω αποκαλύπτοντας το πάνω μέρος του κορμιού μου. Τα δάχτυλα του πέρασαν από κάθε σημείο που μπορούσαν να αγγίξουν και έβαζαν φωτιά κάνοντας όλο το σώμα μου να μουδιάζει.

Ανυπόμονα άνοιξα τα κουμπιά από το πουκάμισο του και το έβγαλα. Τον έσπρωξα πίσω ρίχνοντας τον στην άμμο και κάθισα πάνω του. Έβγαλα τελειως το φόρεμα μου και το πέταξα άχρηστο κάπου στην άμμο. Έσκυψα μπροστά και τον φίλησα. Τα χείλη μου άγγιξαν το σκληρό στέρνο του και τους γραμμωμένους μύες του με τέχνη λες και είχα κάνει ξανά κάτι παρόμοιο, κάτι το οποίο δεν ίσχυε.

Ήμουν παρθένα και ήταν κάτι το οποίο ήξερε, μου άρεσε που το ήξερε επειδή δεν χρειαζόταν να σταματήσω για να του δώσω αμήχανες εξηγήσεις.

Τα χείλη μου βρέθηκαν τον λαιμό του. Το χέρι μου ταξίδεψε στο κορμί μου καυτό τέλειο στην αφή. Με γρήγορες κινήσεις άνοιξα το φερμουάρ του παντελονιού του και γλίστρησα το χέρι μου μέσα από το εσώρουχο του. Τα δάχτυλα μου έκλεισαν γύρω από τον ερεθισμένο ανδρισμό του και άρχισαν να τον αγγίζουν.

"Θες να με πεθάνεις." ψέλισε και από τα χείλη του ακούστηκε ένας βαρύς αναστεναγμός.

Γέλασα με τα χείλη μου ακόμα στο λαιμό του "Μπορεί και να θέλω." τον προκάλεσα και συνέχισα το αισθησιακό μαρτύριο. Η αναπνοή του έβγαινε γρήγορη και οι αναστεναγμοί του γινόντουσαν πιο έντονοι και πιο τακτικοί πράγμα που μου έδειχνε πως του άρεσε ότι του έδινα.