Moon Mates

Κεφάλαιο 11

Ακόμα ένα κεφάλαιο για σήμερα αν και καθυστέρησε λιγάκι.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να πληροφορήσω πως υπάρχει καυτή σκηνή στο κεφάλαιο.

***

ΛΟΥΝΆΡΙΑ

Επικρατούσε η απόλυτη ησυχία μέσα στο σπίτι και ένιωσα πιο ήρεμη και γαλήνια από ποτέ. Οι γονείς μου μαζί με τον Βίκτωρ και τους γονείς του Κάιλ είχαν φύγει για να πάνε να ελέγξουν τις ετοιμασίες για την τελετή το βράδυ όπου ο αδερφός της θα γινόταν ο αρχηγός της αγέλης πράγμα που σήμαινε πως η μέρα του Άντριους θα ήταν γεμάτη. Τον Ντόριαν δεν τον είχα δει καθόλου από εχτές το βράδυ, δεν είχε επιστρέψει στο σπίτι και μέσα μου με τρέλανε να πάω να ψάξω και να τον βρω την ίδια στιγμή όμως ήμουν πολύ περήφανη και απόλυτη για να το κάνω, μου είχε φερθεί απότομα και δεν μου άρεσε καθόλου.

Αναστέναξα και πήρα την κιθάρα μου, βγήκα στο μπαλκόνι και έκατσα στην κούνια που είχα. Άρχισα να παίζω το όργανο τραβώντας απαλά τις χορδές με την υπέροχη απαλή μουσική να με γεμίζει. Άρχισα να τραγουδάω τους στοίχους που η ίδια είχα γράψει. Ήταν ένα τραγούδι για την αγάπη και πόσο πολύ μπορεί να σου αλλάξει την ζωή μέσα σε μια στιγμή. Ο απαλός αέρας έκανε την στιγμή λίγο πιο μαγική με τα μαλλιά μου να μπαίνουν μπροστά στο πρόσωπο μου αλλά αυτό δεν με σταμάτησε από το να συνεχίσω

Ένα μικρό χειροκρότημα ακούστηκε την στιγμή που τελείωσα το τραγούδι μου και με ξάφνισε. Ο Ντόριαν στεκόταν δίπλα στην μπαλκονόπορτα με το βάρος του να στηρίζεται στον τοίχο. Κάτι είχε αλλάξει πάνω του φαινόταν πιο ήρεμος και την ίδια στιγμή πιο εξωφρενικά όμορφος απ' ότι ήταν ήδη, αν αυτό ήταν δυνατόν. Φορούσε ένα τζιν σε σκούρο μπλε χρώμα και ένα θαλασσί πουκάμισο που έκανε μια υπέροχη αντίθεση με την ηλιοκαμένη επιδερμίδα μου.

Τον παρακολούθησα χωρίς να πω τίποτα με την καρδιά μου να χτυπάει ξέφρενα χωρίς να ξέρω τι έπρεπε να κάνω και πως έπρεπε να αντιδράσω όμως όλο το κορμί μου τον λαχταρούσε τόσο που πονούσα "Τι κάνεις εδώ;" τον ρώτησα τελικά με την φωνή μου να βγαίνει λίγο απότομη. Το ότι η παρουσία του με αναστάτωνε δεν σήμαινε πως είχα ξεχάσει τον τρόπο που μου φέρθηκε το περασμένο βράδυ.

"Καλημέρα και σε εσένα" είπε και με πλησίασε

"Τι κάνεις εδώ;" ρώτησα ξανά.

"Ήθελα να σε δω." είπε και έκατσε δίπλα μου και με τον δείκτη του χεριού του πέρασε πίσω από το αυτί μου μια τούφα από τα μαλλιά μου. Το άγγιγμα του έκανε το κορμί μου να τρέμει. "Συγνώμη." είπε και με ξάφνιασε.