Moon Mates

Κεφάλαιο 21

Καλημέρα σε όλους με νέο κεφάλαιο.

***

ΛΟΥΝΆΡΙΑ

Άνοιξα τα μάτια μου αργά. Το χέρι μου έτσουζε από τον πόνο αν και δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με τον πόνο που ένιωσα τις πρώτες μέρες. Το μυαλό μου ταξίδεψε σε εκείνη την νύχτα και θυμήθηκα κάθε λεπτομέρεια. Χαμογέλασα την στιγμή που θυμήθηκα τον τρόπο που δόθηκα στον Ντόριαν, το πως έτρεμα κάτω από την αγκαλιά του με το κορμί του να πιέζεται στο δικό μου. Το πρόσωπο μου χλόμιασε όταν θυμήθηκα τον rogue την στιγμή που μου επιτέθηκε. Αν δεν ήταν ο Ντόριαν και ο Κάιλ τώρα θα ήμουν νεκρή. Προσπάθησα να θυμηθώ το πρόσωπο του αλλά το μόνο που ερχόταν στο μυαλό μου ήταν τα μεγάλα γαμψά νύχια του να σκίζουν την σάρκα μου..

Η πόρτα του δωματίου άνοιξε. Το πρόσωπο μου φωτίστηκε την στιγμή που είδα τον Ντόριαν να μπαίνει στο δωμάτιο.

"Hey..." είπα απαλά και προσπάθησα να σηκωθώ λίγο. Μόρφασα από τον πόνο.

"Πρόσεχε, μην κάνεις απότομες κινήσεις." είπε και κάθισε δίπλα μου με τον αγκώνα του να στηρίζει το βάρος του και αποκάλυψε το λευκό τριαντάφυλλο που κρατούσε στο χέρι του το οποίο δεν έχει προσέξει μέχρι την στιγμή εκείνη.

"Σε ευχαριστώ." Πήρα το τριαντάφυλλο και το μύρισα και χαμογέλασα. Τα τριαντάφυλλα ήταν το αγαπημένο μου λουλούδι και τώρα που μου το πρόσφερε ο Ντόριαν το λάτρεψα ακόμα περισσότερο.

"Για να ειμαι ειλικρινής της Αμέλια είναι. Το πήρα κρυφά από το βάζο." είπε και δεν μπόρεσα να συγκρατήσω το γέλιο μου.

"Πώς είσαι;"

"Καλά αλλά το χέρι μου με ενοχλεί λίγο."

"Δεν έχεις ιδέα πόσο μου έλειψες." μου είπε και έγειρε προς το μέρος μου. Τα χείλη του απαλά άγγιξαν τα δικά μου και η αίσθηση που μου άφησαν απλά ήταν απερίγραπτη. Όλες αυτές τις μέρες μπορούσα να νιώσω την απουσία του και την ίδια στιγμή πόσο πολύ ήθελε να είναι δίπλα μου αλλά δεν μπορούσε, ο δεσμός το καθιστούσε αδύνατον.

"Και εμένα μου έλειψες πολύ." Είπα και σήκωσα το καλό χέρι μου και χαΐδεψα το πρόσωπο του. Στην επαφή ο Ντόριαν έκλεισε τα μάτια του, φάνηκε να απολαμβάνει το άγγιγμα μου και την ίδια στιγμή φαινόταν να δυσκολεύεται να ελέγξει τον εαυτό του. Με ήθελε τόσο όσο τον ήθελα και εγώ, χάρις τον δεσμό μπορούσα να το νιώσω περα από κάθε φαντασία.

Ο Ντόριαν μου χαμογέλασε και έβαλε το χέρι του μέσα στο δικό μου "Ξέρεις σκεφτόμουν...." ξεκίνησε να μιλάει και έκανε μια παύση. "Πώς θα σου φαινόταν να έρθεις να μείνεις μαζί μου στην δική μου αγέλη;"

"Να αφήσω το σπίτι μου;" ρώτησα αν και η πρόταση του ήταν αρκετά ξεκάθαρη. Ήξερα πως έπρεπε να συμβεί ήταν κάτι σαν έθιμο η luna να ακολουθεί τον alpha στη δική του αγέλη αν δεν ήταν από την ίδια αλλά δεν μου άρεσε καθόλου η ιδέα να φύγω και να εγκαταλείψω το σπίτι μου, εδώ είχα γεννηθεί και είχα μεγαλώσει εδώ ήταν όλες οι αναμνήσεις μου από την άλλη ίσως ήταν αυτό που χρειζόμουν για να νιώσω ελεύθερη από τα ραντάρ των γονιών μου.

Στο πρόσωπο του Ντόριαν είδα ζωγραφισμένη την αγωνία, περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση μου. Του έσφιξα το χέρι.

"Θα μου άρεσε να περάσω χρόνο μαζί σου, μόνοι μας, χωρίς να φοβάμαι μήπως μας διακόψουν οι γονείς μου." Είπα και γελάσαμε μαζί.

"Οπότε..."

"Ναι." Είπα χαμογελώντας "Θα χαρώ να σε ακολουθήσω στην αγέλη σου."

Δυο μέρες αργότερα είχα γιατρευτεί πλήρως και είχαμε ήδη ετοιμαστεί για το ταξίδι μας για την αγέλη του Ντόριαν. Δεν το περίμενα αλλά ήμουν αρκετά ενθουσιασμένη και το γεγονός ότι η Γκρέις θα ερχόταν μαζί μου για να είναι με τον Κάιλ με έκανε να είμαι ακόμα πιο χαρούμενη αφού δεν θα ήμουν τελείως μόνη σε μια νέα αγέλη.

"Μαμά πρέπει να φύγουμε" διαμαρτυρήθηκα και πάλεψα να ελευθερωθώ από την σφιχτή αγκαλιά της από την οποία δεν φαινόταν να είναι πρόθυμη να με αφήσει. "Μπαμπά.." φώναξα και επιστράτευσα τα μεγάλα μέσα, ήταν ο μόνος που μπορούσε να νε σώσει.

Ο Ντάνιελ πλησίασε και ακούμπησε την πλάτη της Αμέλια "Ψυχή μου ήρθε η ώρα τα παιδιά πρέπει να φύγουν." είπε και με δυσκολία κατάφερε να τραβήξει την μητέρα μου από την αγκαλιά μου.

"Σε αγαπαω πολύ μπαμπά." Είπα και τον αγκάλιασα τρυφερά.

"Και εγώ καρδιά μου, και εγώ." είπε και με αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια

***
Μικρό κεφάλαιο το ξέρω αλλά με αυτό το κεφάλαιο τελειώνει το πρώτο μέρος του βιβλίου, το ξέγνιαστο αν μπορώ να το πω έτσι. Τα κεφάλαια που θα ακολουθήσουν θα έχουν πολύ δράση.

So stay tuned...