Καλησπέρα σε όλους ακόμα ένα κεφάλαιο το τρίτο για σήμερα.
***
ΝΤΌΡΙΑΝ
Ακολούθησα την Σαμπρίνα χωρίς να είμαι σίγουρος αν πρέπει να την εμπιστευθώ ή όχι αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά επειδή ήξερα πως είχε δίκιο, δεν θα κατάφερνα να βγάλω την Λουνάρια χωρίς βοήθεια και αν το προσπαθούσα θα ήταν αυτοκτονία, ήδη είχα κάνει ένα μεγάλο λάθος και είχα ενεργοποιήσει τον συναγερμό όταν πάτησα στο έδαφος των rogue, ο Ραφαέλ πρέπει να τον είχε τοποθετήσει για να μπορεί να ξέρει πότε μπαίνει κάποιος απρόσκλητος στα εδάφη του, γι αυτό και δέχτηκα την συμφωνία αν και ήταν το τελευταίο που ήθελα να κάνω, η Σαμπρίνα θα την γλίτωνε και αυτό δεν μπορούσα να το δεχτώ την ίδια στιγμή όμως δεν μπορούσα να την καταστρέψω όπως σκόπευα να κάνω στην αρχή επειδή αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να καταστρέψω και το πλασματάκι που μεγάλωνε μέσα της, δεν μπορούσα να το κάνω αυτό επειδή το μωρό που μεγάλωνε μέσα της αν και rogue δεν μου είχε φταίξει σε τίποτα.
"Από εδώ" ψιθύρισε καθώς με οδηγούσε σε ένα μονοπάτι μέσα στο δάσος. Φτάσαμε σε ένα αδιέξοδο, έτσι φάνηκε τουλάχιστον μέχρι η Σαμπρίνα με κάποιο τρόπο άνοιξε ένα μυστικό πέρασμα. Λες και ξαφνικά είχα μεταφερθεί σε μια άλλη εποχή βρέθηκα να περπατάω σε ένα μακρύ πέτρινο διάδρομο με μοναδικό φως να έρχεται από τους πυρσούς που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία εποχή. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία, τόσο που μπορούσα να ακούσω ακόμα και την ανάσα μου.
"Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα;"
"Σχεδόν φτάσαμε." είπε και ήταν το τελευταίο που άκουσα πριν σκοτεινιάσουν όλα γύρω μου.
***
ΛΟΥΝΆΡΙΑ
Πάλευα με νύχια και με δόντια για να λυθώ αλλά όσο κι αν προσπαθούσα ήταν αδύνατον, το μόνο που είχα καταφέρει ήταν να πληγώσω τους καρπούς μου τόσο άσχημα που αίμα έτρεχε από τα ακροδάχτυλα μου. Δυνατά ακουγόντουσαν οι σειρήνες στα αυτιά μου και πάλευα να καταλάβω τι συνέβαινε αν και ήξερα πως ήταν σοβαρό, ο Ραφαέλ είχε φύγει αναστατωμένος και μας είχε παρατήσει λες και δεν τον ένοιαζε πια η παρουσία μας αν και ήξερα πως αυτό δεν ήταν αλήθεια, απλά ήταν αναστατωμένος με ότι κι αν ήταν αυτό που γινόταν πίσω από αυτή την πόρτα.

ESTÁS LEYENDO
Moon Mates
Hombres LoboΑρκετούς αιώνες τώρα οι δυο αρχαίες αγέλες της Σελήνης μοιράζονταν κάτι περισσότερο από μια απλή συμμαχία, ήταν φίλοι. Τώρα αποφάσισαν να κάνουν αυτόν τον δεσμό ακόμα πιο ισχυρό, τον πιο ισχυρό δεσμό απ όλους...Αυτόν της οικογένειας. Η Λούνα...