Papatya kokuyorsun dedim.
Ellerim yüzü diye dokunduğum toprağa değdi.
Sonra o cümleler döküldü dudaklarımdan dökülen tek şey sözcük harf hece değildi.
"Papatyalar ölünce kokarmış"
Ben papatyaları hiç sevmem dedim.
Ben sen kokuyor diye sevmem papatyaları. Ben bana seni hatırlatan hicbir şeyi sevmem.
Gökkuşağını...
Yağmur sonrası ortaya çıkan toprak kokusunu...
Denizi...
Gökyüzünü...
Ben yaşamı sevmem.
Sen yoksun diye.
