Özlemek ne yüce bir duygu.
Hücrelerime kadar özlüyordum onu dokunmadan öpmeden koklayamadan özlüyordum.
İçimde bir burukluk var.
Koca bir boşluk o olmadan dolmuyor gibi...
Sen olmadan dolmayan bir boşluk...
Koca koca dağlar uzun uzun yollar hatta kocaman bir ırmak var aramızda...
Elimi uzatsam haberin olmayacak kadar uzak.
Bedenim sana uzak olmaya alışmıştı.
Ama ruhum ilk defa tanıştı bu acıyla.
Yabancısı olduğu bu his ne denli yaralamıştı.
Ruhumu, ruhumun derinliklerini...
Parça parça uzaklaşıyordum aylarca uzak kalmıştım bahar kokan saçlarına, okyanus esintisi nefesine, beni saran kollarına...
Ne çok özlemişim ben seni.
Ne çok eksilmişim ben senden..
Sana olan hasretim bendimi aşalı neredeyse bir yıl oldu.
Bana sorsan bir ömür...
Ben sana bir ömür hasret kaldım...
Ben sana bir ömür uzak kaldım...
Ben sana koca bir ömür...
Küçük kalbim sana koca bir ömür uzak kaldı....
Bedenim büyüdü yaşım büyüdü düsüncelerim büyüdü. Biz büyüdük ama özlemim kadar Büyüyemedim.
Parmak uçlarım ağrıyor.
Kalbimin yaralarına rağmen benim parmak uçlarım ağrıyor.
Sana yazdığım ama gönderemediklerim...
Meğer ne çok kırgınmışım ben sana...
Bana gelmediğin her saat her saniye her salise kırılmışım ben..
Harbi ne kadar oldu ben seni hissetmeyeli?
O kadar çok kırgınım ben sana.
Kalbimdeki sen çok hırçın biliyor musun?
Her gün ama her gün kanatıyor beni.
Zayıfladın mı benden gittikten sonra?
Benim gibi iştahın kapandı mı?
Boğazında koca bir düğümle nefes almaya çalıştın mı?
Kaç gece uyumadan önce düşündün beni?
Kaç gece rüyanda beni görmek istedin?
Ben her gün canım acıya acıya daldım uykuya...
Geceleri gündüzle karıştırır olmuştum.
Kaç gün uykusuz kalıp kaç gün aralıksız uyuduğumu inan bilmiyorum...
Beyaz çikolatam. Şişkom...
Kaç hasret birikti şu ruhuma inan saymayı bıraktım.
Ben sana gelemiyorum senden gitmediğim halde.
Sen gel bana benden gittiğin günlerin hatrına...
Çay demlerim sana annenin süs biberlerinden ekleriz yanına belki de annen yeni pişirmiştir ekmeği...
