ikiyüz

Pişmanlık

Okuldan eve döndüğümde üstümde bir yorgunluk,içimde ise çok büyük bir sıkıntı vardı.Gün boyunca olanları düşündüğümde yaptıklarıma bir anlam veremiyordum.Neden böyle davranmıştım,neden ailemin asla istemeyeceği şeyler yapıyordum ve neden bir kaç erkek gördüğümde kendim olmayı bırakıp bir sürtüge dönüşüyordum.!Aklındaki karmaşık sorular ve kendime kızgınliğım bitmek bilmiyordu,bu sırada içeri annem girdi ve sofrayı hazırlamada kendine yardım etmemi istedi,tamam şimdı geliyorum diyerek banyoya girip yüzümü yıkayayıp kendime gelmeye çalıstim.İçeri gittiğimde yine hiç bir şey olmamış gibi davranmayı basârmıştım.Yine ailemin biricik masum kızı Denizdim,tabii bir süreliğine.Gece yatağa yatığımda yine olanlar aklıma takıldı,ilk defa bunu böyle devam ettirmek zorunda olmadığım,değişebileceğim aklımdan geçti.Kendime o gece söz vermiştim,artık kimseyi baştan çıkarmaya çalışmak yoktu,eteğimı kıvirmak ve gömleğimı açmakta,hatta bir süre sonra herkes gibi pantolon giyecek ,hic dikkat çekmeyecektim.Bu kararın verdiği huzurla farkında olmadan uyuya kaldım.Sabah uyandığimda her zamanki işleri yaparak zor zorunada olsa servise yetiştim.Her zaman oturduğum yere tanımadığım bir kız oturmuştu,tek boş yer en arkadaki bir koltuktu,oda ardanın yanı.Ben olanlardan ve durumlardan uzaklaşmaya çalışırken bu seferde şansım beni kötü etkiliyordu.Mecburen hiç birşey demeden gittim ve oturdum.Arda günaydın diyerek gülümsedi bende cevap vermedim sadece sahte bir gülümsemeyle karşılık verdim.Şaşırmıştı çünkü ona göre ona soğuk davranmamın bir sebebi yoktu.Bir süre hiç bir şey konuşmadan yola devam ettik,sonra bana doğru dönerek "dün süreklı seni düşündüm,rüyalarıma girdin "diyerek yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.Geri doğru çekilerek hemen etrafa baktım,kimsenin hiç bir şey bilmesini istemiyordum.Kısık bir sesle ,

"daha fazla düşünme beni çünkü bir daha birşey olmayacak"dedim.gözlerimin içine bir süre üzüntü ile baktı,sonra o gözlerde kötülüğü,hırsı gördüm.Yine üzerime gelerek boynuma bir öpücük kondurdu.Bu sefer sinirle ittim onu karşıma baktığimda bir çocuk bizi izliyordu,olanları görmesi dahada canımı sıkmıstı."sana bu kadar dedim anlamıyor musun şimdi uzak dur benden" diyerek bacağımın üstünde duran elini sertçe ittim.Pis bir gülümsemeyle "eğer benim dediklerimi,isteklerimi yerine getirmessen önümde eğilmelerini,dün olanları herkes öğrenir ve emin ol herkes sana kötü gözlerle bakmaya başlar" diye  beni tehdit ediyordu.Eğer dediklerini yaparsa kesinlikle gözden düsecektim,ama ben onun dediklerini yaparsamda beni daha çok tehdit edecek hep daha fazlasını isteyecekti.Onu denemek istedim ve "bende herkese benimle olmak içın tehdit edip bana iftira attığını söylerim,iftiracı sapık bir erkekle bizim okuldaki kızların çıkmak isteyeceğini pek sanmıyorum" dedim.Yine o meşhur pis gülüşü belirdi yüzünde "peki meteye attığın o yarı çıplak fotoğrafları nasıl açıklamayı düşünüyorsun" diyerek şaşkınlık ve nefretle açılmış gözlerime bakmaya başladı.Lanet olsun dedim içımden sen bir sürtüksün bir yıl önce yaptığım bir şey şimdi karşıma çıkıyor ve beni istemediğimi şeylere zorunda bırakıyordu.Bu olanı damla ögrenirse benden nefret edecek,bütün okul benim ne olduğumu öğrenmiş olacaktı.Son olarak servisten inerken arda "bugün sana kaçta nerde olacağını söylerim diyerek zaferin verdiği kibirle gülümsedi ve yanağımdan öperek arkadaşlarıyla okula doğru yürümeye başladı.Bense çok pişmandım ,ama pişman olmaya bile geç kalmıstım.