Bilinç Altı

VI.Bölüm -Gitme

6.Bölüm " Gitme "

Yağız kolları yanında sadece
duruyordu. Hazan ona  sarılmış  kendisine inanılmasını bekliyordu.  Bu kadar olandan sonra nasıl güvenebilirdi ki ona bir ayna kırıldığında nasıl tamir edilmesi imkansızsa güven de onun için öyleydi.
"Git" dedi sesi zorla çıkarken.
Hazan başını kaldırıp ona baktı , gözleri dolu dolu olmuştu yine .
" Yağız " kendisi bile sesini duymamıştı Hazan sayıklar gibi söyledi adını kafasını yana yatırıp ona baktığında Yağız'ın kalbi sıkışıyor gibi hissediyordu Hazan ona yalvaran bakışlar atıyordu.Yavaşça ellerini çekti.

Hazan arkasını dönüp gitmek için adımladığında beline sarılan kollarla durdu.
" Seninle de olmuyor , sensiz de ..."
Hazan uzun zaman sonra kendisine sarılan bu kolları o kadar özlemiştiki.
" Ne yapıcam Hazan ? "
Hazan burnunu boynuna yaslayıp derin bir nefes aldı.
" Bilmiyorum " dedi boğuk bir sesle.
" Gel" Hazan Yağız'ın elini tutup onu koltuğa çekti.
" Yağız " Elini tutup karnının üzerine koydu .
" O bizim " bu Hazan için çok küçük düşürücü birşey di , çocuğunun kimden olduğunu net olarak bilmemek kendisini bir fahişe gibi hissettirmişti.
Yağız elini çekip yüzünü sıvazladı. Başını ellerinin arasına alıp bekledi biraz.
" Ta-tamam " dedi kırgınlıkla daha hazla küçük düşemezdi heralde hayatında. 
"Emin olmak için Dna testi yaptıralım"
Yağız yavaşça başını kaldırıp ona baktı.
" Eminmisin " Hazan evet dedi. Gitmek için kalkıcağı zaman Yağız elini tuttu.
" Birşeyler yemelisin ve dinlen , bebeğe zararlı "
Hazan sadece kafasını salladı ve çıktı.
             
                               ****

Sinan'ın kapıda olması kesinlikle beklenmedik birşeydi.
" Ne işin var burda ? "
" Oo sevgilim de gelmiş ? " Hazan sinirlendiğini hissediyordu.
" Hafıza kaybı yaşıyor olsamda , seninle birlikte olmayacağımı biliyorum. " dedi sinirden titreyen sesiyle.
" Hadi ama Hazan bizi unuttuğunu söyleme , seninle ... çok güzel anılarımız oldu. Birisi de tam burda" diyip hazanın karnına elini koyduğunda Hazan geriledi.
" Değil anladın mı değil , ben böyle bişey yapmam !" Hırsla bağırdı yere oturup orada ağladı.
" Bi gün anlayacaksın o bizim çocuğumuz. "
Hazan koşarak dışarı çıktı. Sayıklıyordu sadece "yapmadım" diyordu kendisini kaybolmuş hissediyordu.
Arabasına binip gaza bastı .
                     
                              ****
Hazan'la Sinan'ın sesi kulağına geldiğinde kapıya baktı.
Çıktığında koşarak giden Hazan'ı gördü.
" Ne oldu ona Sinan ? "Diye sordu soğuk ve sert sesiyle.
" Sanane Yağız ? "
" Seninle sonra görüşücez."
Yağız sinan'ın yanından ayrılıp Hazan'ın peşinden koştu.
" Hazan !"bağırsada hazan sesini duymamıştı.  Arabasına atlayıp peşinden gitmeye karar verdi.
Arabasını çalıştırdığında gaza yüklendi.
"Nereye gidiyosun Hazan "
Şehirden biraz uzaklaştıklarında yanından geçen motoru gördü.
Yağız biraz hızlanıp onu geçti .
Sinan onu takip etti.
Hazan arabasını sağa kırıp ara yoldan girip uçurumun kenarına sürdü.
" Hayır , hayır " genç adam içinde ki enişeyle dikleşti oturduğu yerde.
Hazan durup arabasından indiğinde
Fark etti arkasınada ki  arabaları.
O uçurumun kenarına yaklaştığında
Yağız bağırdı telaşla.
" Hazan , lütfen dur."
Hazan hıçkırıklarının arasında konuşmaya çalıştı.
"Ben sana ihanet etmedim "
" Taman sadece gel "
" Hayır ! O doğruları söyleyecek yine oyun oynuyor.
Sinan telaşlı bir ifadeyle ona bakıyordu.
" Hazan ben sana inanıyorum nolur gel buraya "
Yağız'ın korkudan titreşen sesini duymak Hazan'ı daha da suçlu hissettirdi. Gözleri dolmuş ağlamamak için zor duruyor.
" Yağız , gitme ben sensiz  yaşayamam ki " dedi kırılmış bir kız çocuğu edasıyla.
" O yüzden gidicem ,sen beni affedemeyeceksin biliyorum hep bir şüphen olucak "
Hazan gözlerini kapayıp arkasını döndü. Ayağını kaldırıp adım atacakken Sinan bağırdı.
"Yalan söyledim !" Ve aynı anda beline sarılıp onu çeken ellerle kendini bıraktı.
Yağız'ın kollarına düştüğünde Yağız onu kollarıyla sarmalayıp göğsüne yasladı.
" Geçti , geçti güzelim benimlesin."
Hazan kendinden geçmeden önce duyduğu sözlerle gözlerini kapadı.

                            ****

Uyandığımda bana kızarık gözleriyle gülümsemeye çalışan Yağız'ı gördüm.
" Güzelim , günaydın " gözlerimi kapayıp göz yaşlarımın yanaklarımı ıslatmasına izin verdim aylardır hasretini çektiğim sözleri sonunda duyuyordum.
Karnımda ki ağrıyla bebeğime bişey olmuş olma düşüncesi beni korkutuyor.
" O..."
" O iyi Hazan sadece senin artık daha dikkatli davranman gerekiyor"
" Yağız sen - "
"Sonra konuşuruz bunları sen dinlen ben hemen gelicem tamam mı ? "
Kapıdan çıkmak için adımladığımda onun ağlamaya hazır sesini duydum.
" Gitme "
Arkamı dönüp gördüğüm manzarayla hemen yanına gittim, kollarını sarıp göğsümde ağladı içini çeke çeke ağlaması  canımı acıttı. Nasıl bu kadar düşüncesiz olabildim ona karşı . Karşımda küçük bir çocuk gibi olmuş Hazanı uzaklaştırıp göz yaşlarını sildim iki gözünü de öptüm.
"Burdayım ,güzelim yanındayım" bunları ona yaşattığı için Sinan'ı pişman edicem.
" B-ben...seni çok seviyorum."
"Ben de Seni çok seviyorum güzelim."
"Şimdi dinlenmen lazım tamam mı , ikiniz içinde. "
Yatağa uzandı , benimde yatmamı istediğin de onu kırmadım zaten bu zamana kadar çok kırmıştım.
Alnına bir öpücük kondurup ona iyice sarıldım.
" Gitme "
" Gitmiyorum , yanındayım uyu hadi."
O gözlerini kapattığın da bende gözlerimi yummup uyumasını bekledim.Hazan uyuduğunda çıkıp sinan'a mesaj attım. Olduğu yeri söylediğin de arabama binip gaza bastım , Hazan uyanmadan dönmem gerekiyordu.

Biliyorum çok saçma bir yerde bitti ama bitirmek zorundayım ayrıca bir dahaki bölümü belli bir yorum görmeden atmayı düşünmüyorum.
Seviliyosunuzz.