The last call | m.yg x p.jm

anwsering the

— Masz pięknie imię, Jiminie.

— Dziękuję.

— Dobrze to zacznij od początku.

— Naprawdę chcesz tego słuchać?

— Jeśli mam ci pomoc to muszę znać przyczyny.

— Powiem wszystko, ale nie wiem czy uda ci się mnie uratować.

— O to się nie martw, to moja brożka.

— Zaczęło się w gimnazjum. Nowi ludzie, środowisko. Odkąd pamiętam byłem kluską i nigdy mi to nie przeszkadzało. Do czasu...

— Spokojnie, jeśli chcesz płakać to płacz.

— Zaczęły się szepty na mój temat i każdy z klasy zaczął mnie omijać szerokim łukiem, bolało, bo nie wiedziałem dlaczego. Potem okazało się, że ktoś rozpuścił plotkę, że dotknięcie mnie sprowadzi na ciebie najgorszą chorobę.

— Przecież to bez sensu.

— Ja to wiem, ale oni zaczęli w to wierzyć i jakoś to zostało. Po 2/3 miesiącach zaczęło się obrażanie.

— Co dokładnie mówili?

— Że jestem grubasem i dosłownie żrę jak świnia.

— Jiminie...

— Wtedy zobaczyłem, że naprawdę jestem gruby i chciałem coś z tym zrobić.

— Powiedz, że odżywiałeś się prawidłowo i ćwiczyłeś.

— Niestety Yoongi, wpadłem w sidła mojej przyjaciółki.

— Masz na myśli...?

— Tak. Chorowałem na anoreksję.