Gecenin üzerinde cirit ataradı bekleyişlerim.
Dönüş kime olsa,devrik bir kelama karşılık gelirdi. Devrilen aklımdaki düşüncelerin dizili rafları hüzün kokardı ve ben biraz daha şiir yazardım.
Şiirlerimin sebebi olduğunu bilmeden, hayatını yaşıyorsun sen.
Şiirlerimi asla okuyamayacağın gerçeğiyle asıyorum dizelerimi Ay'a.
Saç uçlarındaki yıldızların düşüyor geceye sonra.
Ay yıldıza tutkun fakat yıldız geceye düşmüş.
O misal ya benim dizelerim sana düşmüş, senin gönlün başka bir gülüşe.
Herkes geceye şiir yazarken neden Ay hor görülür?
Cevabını merak ettiğim bu sorunun yanıtı gelişinde saklı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ophelia (Longlist)
PuisiKanamış ruhuna sargı bezi olsam, Saç uçlarına düşen kar tanesi, Verdiğin nefesi soluyan hava, Gözlerine yakışan ok kirpiklerin olsam. Sarıldığın annen, muhtaç olduğun baban, Özlemini soluduğun çocukluğun olsam. Bir gülüşün olsam mesela, Olmadığım he...
