Özel İnsanlar

6

"Şurayı, şurayı ve şurayı imzalayın."

Dedi anneme. Evet! Sonunda bu gizemli okula yazılmıştım.

Sonra Kübra hanım annemin dışarı çıkmasını benimle özel konuşacaklarını söylediler.Hemen aklımdaki ilk soruyu sordum.

"Annemi nasıl bu kadar sakinleştirdiniz??? Normalde okulun zor ulaşım koşullarına verip veriştiriyor olurdu."

"Evet, haklısın. Annen ilk uyandığında çileden çıktı. Onu tutabilmek için sakinleştirici vermek zorunda kaldık."

"Peki benimle ne konuşacaksınız?"

"Özel olduğunu bizde biliyoruz."

Nasıl? Birden paranoyaklaşmaya başladım.

Bunlar benim özelliğimi kötüye kullanmayı planlayan Amerikan ajanları mı acaba? Yoksa beni bir makineye bağlayıp iç sesimi mi çalacaklar?

"Hayır merak etme, bu kişiler iyi niyetli inan bana."

İç ses her zaman doğruyu söylediğini ve her şeyi bildiğini söylemişti. Bende normal davranmaya çalıştım.

"Nasıl?"

"Çok büyük bir enerji sinyali aldık. Çok şükür ki kötü niyetli insanlar seni farkedemeden bize gelmeyi başardınız."

Ağzım bir karış açık Kübra hanımı dinliyordum.

"Burası senin gibi özel insanların korunduğu ve eğitildiği bir okul. Ama bundan ne devletin ne polisin ne de Türkiye'nin haberi var."

Dedi ve konuşmaya devam etti.

"Eğer senin gibi özel çocukların olduğu öğrenilirse diğer ülkeler sizi kendi çıkarlarınca kullanmak için ele geçirmeye çalışacaklardır. Bu yüzden de burayı uyduların göremeyeceği şekilde yaptık. Yukarıdan bakıldığında burası sadece sarmaşıklarla dolu bir orman gibi gözüküyor. Ve okula ulaşımı da yol üzerindeki, otobüs bekleme yeri gibi gözüken yerde, gizli kelimeyi söylediğinde, bir merdivene açılıyor ve yeraltından 4 kişilik modern bir perondan yapılıyor."

"Ohaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa"

"Ama bunları kimseye ve kimseye anlatamazsın. Ve eğer birine anlatırsan bunu hemen öğreniriz ve okuldan atılırsın."

Anladım der gibi başımı salladım.

Ve annem tekrar içeri girdi. Kübra hanımla biraz konuştular ve sonra Kübra hanım annemle bana dönerek.

"Bildiğiniz gibi okulumuz yatılıdır ancak yaz tatilinde bir de bayramlarda öğrenciler ailelerini görmeye gidebilirler."

Annemi çok özleyeceğim şimdiden belli oluyordu.

Kübra hanım sözünü bitirdikten sonra anneme sımsıkı sarılıp ağlamaya başladım. Annemin de gözlerinden yaşlar süzülüyordu.

"Seni her hafta arayacağım anne..."

Annemi uğurlamaya okulun önüne çıktım. (Ormana)

Annem neden kampçı arabasıyla geri döndüğünü anlayamasa da itiraz etmedi. Heralde buda gizlilik için olmalıydı.

Annem kampçı arabasıyla giderken el sallıyordum...

Göz yaşlarımı sildikten sonra arkamı döndüm ve sarmaşıklı girişten içeri girdim.