chapter 6

526 7 0
                                    

  jane's POV

tsk!! hindi ko na maintindihan si charles..gabi gabi na siya umuuwi at kadalasan pang lasing!

parang ngayon lasing na namang dumating!!tsk! tinulungan ko siyang maglakad mukang lasing na lasing na naman to

inalalayan ko na siya papuntang kwarto..

bumaba ako para kumuha ng maligamgam na tubig at bimpo para pang hilamos sa kaniya...

"ano na naman bang problema at naglasing ka na naman" 

sabi ko sakanya..tsk!para naman akong sira kinakausap ko siya kahit alam ko na hindi naman niya ako naririnig... 

aalis na sana ako ng kwarto para ilagay yung planganang pinaglagyan ng maligamgam na tubig nang marinig kong nagsalita si charles..

"meg...meg.."

nanatili lang akong nakatayo habang pinagmamasdan siyang magsalita

"meg..mahal na mahal kita..hndi ko talaga sinasadya"

umalis na ako matapos kong marinig yung mga sinabi niya..pagkalabas ko ng kwarto ay parang naguunahan sa pag agos ang luha ko...nasasaktan ako pero ano namang magagawa ko?!sa simula pa lang alam ko na naman na napilitan lang siya...

kung tutuusin lagi naman niyang binabanggit si meg..lagi niyang sinasabi na sana mapatawad siya ni meg na mahal na mahal niya si meg..dapat nga sanay na ako dahil nga lagi ko siyang naririnig tuwing lasing siya,,,at ganun din pag nananaginip siya....pero hndi eh patuloy pa rin akong nasasaktan pag naririnig ang mga salitang yun...

nasa guest room ako ngayon,,napagpasyahan kong  dito muna matulog baka kasi di na makaya ng powers ko kapag may narinig na naman ako...

ilang buwan na rin pala kami sa bahay na to ni charles..napatingin naman ako sa tyan kong pagka lakilaki na...

"isang buwan nalang at lalabas ka na rin baby" sabi ko sabay himas sa tiyan ko...

*******************************

agad akong napasigaw nang maramdaman kong may likidong nagsiagusan sa hita ko kasabay ang pag sakit ng tiyan ko...

"manang!!!" sigaw ko...

maya maya pa ay dumating na si manang ..buti na lang at narinig niya yung sigaw ko kahit na sa kabilang garden yung kwarto niya...

"jane bakit ka nasigaw?!" alalang tanong ni manang alis

tumingin ako sa hita ko kaya napatingin din sya..

"diyos ko!! pumutok na panubigan mo !!!manganganak ka na" tarantang sabi ni manang alis

"t-teka!??asan si charles??manganganak ka na at kaylangan mo siya ngayon" taranta pa ring sabi ni manang

"hindi ko po alam kung nasaan siya???!!!dalhin niyo na lang po ako sa ospital !!hindi ko na po kaya!!aaaAhhh!!!!"

agad namang umalis si manang...

maya maya pa ay bumalik siya at inalalayan niya na ako papuntang taxi...

kasama ko rito si manang sa lo0b ng taxi papuntang ospital..nasaan na naman kaya yung si charles gabi na pero  wala pa rin hndi din namin macontact...

"jane hindi talaga macontact eh,,nga pala natawagan ko na sila mam kris at si sir alvin ,,papunta na raw silang ospital" sabi ni manang..

tumango na lang ako sa kaniya,,,

ilang sandali pa ay nakarating na rin kami sa ospital at idiniretso sa E.R. ..nandito n rin pala sila mama at papa sinamahan nila ako papuntang E.R.

pero hindi na sila pinapasok..

alasdos na ng madaling araw nung maipanganak ko si baby charlane..nung nakita ko siya lahat ng hinagpis at kalungkutan ay nawala...pero hndi rin maiwasan n malungkot kasi wala man lang si charles nung pinapanganak ko ang anak namin...

pero kahit na atleast kumpleto at buo ang anak ko..dagdag mu pa na malusog ang baby girl ko...

charlane ang ipinangalan ko sa kanya ,dahil pinagsama ko ang name namin ng daddy niya,,sa totoo lang nasa tiyan ko palang yan nagiisip na ko ng pangalan...

"anak ,asan ba yung asawa mo at  di ka man lang sinamahan??!!alam na ba nila balae na nanganak ka na??"

napatingin naman ako kay mama ..nakalimutan ko pala silang pagsabihan...

"hindi ko pa po nasabi sa kanila ma..ahm paki tawagan nalang po sila"

"nga pala nasaan nga si charles??kagabi pa kami dito pero hangang ngayon hindi pa bumibisita ang asawa mo!"

"ano po kasi ahmm" pano ko ba lulusutan to...

"may business deal po kasi siya kaya umalis siya ng dalawang araw.sa boracay po kasi yung deal"

sana maniwala si mama at wag ng magtanong...

"pero sana hindi na siya umalis kapanganakan mo na mas inuna pa ang trabaho"

pagkatapos yung sabihin ni mama ay lumikod na siya at tinawagan sila mommy Key para ipaalam na nanganak na ko.

hangang dito muna abangan ang point of view ni charles sa susunod na chapter...

anu nga kayang dahilan at buong araw at buong gabing wala si charles???

ms.author

ms.lizajane

MARTIR (A WIFE STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon