MARTIR (A WIFE STORY)

chapter 8

"what do you mean?" nagtatakang tanong ko kay manang

"nanganak ang asawa mo,alam mo bang natagalan siya sa paglalabor at alasdos na nang madaling araw nia naipanganak ang anak mo!kaylangan na kaylangan ka niya no0ng mga oras na yun!.pero nasan ka?!umalis ka na at puntahan mo ang mag-ina mo!,nasa st.lukes sila...magmadali ka at nanduon ang daddy at m0mmy mo.,"

pagkasabi nun ni manang ay agad ko ng pinuntahan ang ospital kung saan naroro0n c jane..

pagkabukas ko ng pinto ay agad kong nakita si jane na buhat buhat ang isang sanggol, ewan ko pero parang may kung ano akong naramdaman at bigla na lang akong napangiti...

tinignan niya ako at pilit na ngumiti sa akin,siguro nagtatampo siya kasi di ko siya nasamahan nung nanganak siya...

"halika tignan mo si baby charlane"

agad naman akong pumunta sa kaniya at tinignan ang anak namin

"charlane?ang gandang pangalan ,bagay na bagay sa prinsesa ko"

sabi ko sabay halik sa maliliit na paa ng anak ko

jane's POV

kitang kita sa mukha ni charles ang saya ng makita ang anak namin..

gusto ko sanang tanungin sa kaniya kung nasaan siya noong panahong ipinapanganak si charlane pero saka ko nalang aalamin ..siguro paguwi namin ng bahay tyaka ko nalang aalamin..

"ahmm,jane about last night" panimula ni charles

"saka na lng natin yan pagusapan charles pag nakauwi na tayo "

maya maya pa ay biglang bumukas ang pinto at nakita ko sila mommy at daddy..

"ikaw bata ka bakit inuuna mo pa ang pakikipagdeal mo ng business sa boracay kesa sa asawa mo!!?? nakakahiya! nakakahiya kela balae baka isipin nila na hindi mo iniingatan ang anak nila!" galit na sabi ni daddy

nagkatinginan kami ni charles at nagtatanong ang mga tingin niya na parang sinabi-mo-sa-kanila-yun-look

tumango lang ako sa kaniya at tumingin ako sa kanya ng makisakay-ka-na-lang-look

"sorry po dad, di ko po sinasadya na maiwan si jane,hindi ko naman po alam na manganganak na siya,"

pagkatapos niya yung sabihin ay ako ang sun0d niyang tinignan

"sorry hon,kung wala ako sa tabi mo nung panahong pinapanganak mo ang anak natin"

pagkatapos ay hinalikan niya ako sa labi at hinalikan niya si charlane sa noo

ang galing umarte ,,nakakaasar!!sana kahit wala sila daddy ganito siya..

************************************

pagkalipas ng tatlong araw ay pinalabas na kami sa ospital...

gusto ko nang malaman ang dahilan kung bakit wala siya nung gabing nanganganak ako,kung bakit hindi namin siya macontact,kung bakit hindi siya umuwi at kung sino ang kasama niya nung gabing yon..

ang daming katanungan ang gumugulo sa isip ko..kaylangan ko na talagang kausapin siya para mapanatag na ako..

naabutan ko siya sa may nursery room habang nilalarolaro si charlane...

"charles,akin na si charlane,patutulugin ko na siya,pagkatapos mag uusap tayo"

tumango naman siya at lumabas na ng kwarto

nang nakatulog na si charlane ay pumunta na ako ng kwarto..naabutan ko siya na nakaupo sa paanan ng kama

"so,anong paguusapan natin?" tanong niya sa akin

"gusto ko lang malaman kung bakit hndi ka umuwi nung ipinanganak ko si charlane,san ka ba nagpunta non?"

"nakita ko kasi si meg, siya ang kasama ko"

nang marinig ko yun pakiramdam ko dumating na ang panahong kinatatakutan ko...

"y-you mean na-nakabalik na siya!!??"

"oo,noong nakaraang linggo pa"

naiinis ako ! so ibig sabihin patuloy pa rin siyang makikipagkita kay meg?!

"so anong balak mo? patuloy ka pa ring makikipagkita sa kaniya!?!!"

medyo napataas ang tono ng boses ko sa kaniya..

"hirap na hirap akong nanganganak tapos ikaw nagsasaya kasama ang babaeng yon!!!"

this time napasigaw na talaga ako sa kaniya..tumalikod na ako sa kanya

ayaw kong makita niya akong umiiyak....

pinasya kong doon muna matulog sa nursery room ayaw ko munang matulog kasama siya...

ano mang pilit kong matulog hndi ko magawa ..halos mamugto na ang mata ko kakaiyak..letcheng luha to ayaw tumigil..

sana bukas pagising ko ok na ang lahat.....

Ms.liza jane