MARTIR (A WIFE STORY)

chapter 14

Charle's POV

"What?!bakit kailangan pang lumayo at kailangan pang isang buwan?!!"

Hindi ko talaga maintindihan tong si jane..noong mga nakaraang linggo ay parang may iba sa kaniya...hindi na siya tutol sa relasyon namin ni meg at parang masaya pa pag nakikita kaming magkasama..kung minsan pa nga ay siya pa ang naghahanda ng mismong susuotin ko tuwing lalabas kami ni meg at laging ipinagtutulakang isama si charlane sa mga lakad namin ni meg, which is nakakapagtaka,.pero hindi ko nalang pinansin...pero ngayon bigla biglang sasabihin na mag out of town daw kami ng isang buwan sa probinsya!thats so stupid! dahil gusto niya ring makipaghiwalay daw ako kay meg then makipagbalikan pag nakabalik na kami galing sa isang buwan na bakasyon!

"Charles please,ngayon lang ako nakikiusap sayo..isang buwan lang naman eh! Pagbigyan mo na ako.."

Pagmamakaawa ni jane

"No!i wont! Im not going with you!kayong dalawa na lang ni charlane!"

Pagkasabi ko non kay jane ay agad na akong lumikod at naglakad papuntang pinto para makalabas na ng kuwarto ng bigla akong pigilan ni jane..

"Please, aalis kasi ako..pupunta ako ng states, natanggap kasi ako sa isang sikat na hotel roon at sa susunod na buwan na ang alis ko..gusto ko kayong makasama ni charlane bago ako umalis dahil hindi ko alam kung hangang kailan ako roon"

"Job?bakit kailangan mo pang maghanap ng trabaho...nabibigay ko naman ang mga gusto mo ah, in fact malaki rin ang shares mo sa company! Bakit kailangan mo pang magpagod sa pagtatrabaho?"

Hindi ko talaga siya maintindihan,bakit kailangan niya pang umalis at magtrabaho gayong marami naman na siyang pera, na mayaman naman na siya?

"Charles,alam mo naman na pangarap kong magpatayo ng sarili kong retaurant.at gusto ko na mangyari yun dahil sa pagsisikap ko...gusto kong magipon ng pangpapatayo ng dream business ko at ayaw kong humingi ng tulong kay dad,o sayo,tiyaka yung shares ko sa company,hindi ko gagalawin dahil gusto kong ibigay kay charlane"

Hndi na lang ako sumagot sa sinabi niya..totoo naman na pangarap niyang magtayo ng sariling resto..

"at isa pa,hindi ako tutol sa inyo ni meg charles,sa katunayan nga niyan may isa pang dahilan kung bakit gusto kitang makasama bago ako umalis...mawala"

Tumigil siya at tumingin ng diretso sa mata ko...tinitigan ko rin siya seryoso ang mukha niya...pero mahahalata mong maputla,napapansin ko rin na pumapayat siya,pero siguro pagod lang dahil masyado siyang busy..

"Makikipagdivorce na ako sayo...alam kong matagal mo ng hinihiling to sakin pero ngayon ko lang narealized na hindi ka talaga para sakin,na hindi dapat ipilit ang hindi pwede,...pinapakawalan na kita charles...malaya ka na"

Nakita kong lumungkot ang mukha niya pero pinipilit niyang ngumiti,

Pero bakit bigla na lang nagbago ang pasya niya?bakit gusto niya ng makipagdivorce? Samantalang dati rati tuwing binabanggit ko sa kaniya ang tungkol doon ay nagagalit siya

Flashback...

"Jane,please...pumayag ka ng makipag divorce.,palayain mo na ako...nahihirapan na ako...please,kahit ano gagawin ko mapapayag ka lang"

Pagmamakaawa ko sa kaniya habang umiiyak....

"No! Hindi ako makikipagdivorce! Mamatay muna ako bago mangyari yun! Tyaka hindi lang ikaw ang nahihirapan charles,ako rin! At tyaka wala kang ibang dapat gawin para sakin,mahalin mo lang ako charles!yun ang dapat mong gawin!"

End of flashback...

"Kaya sana pumayag ka na charles..pangako ito na ang huling pangungulit ko sayo"

"Sege,payag na ako"

Wala na akong magawa kaya pumayag na lang ako..at least ngayon maghihiwalay na kami...

Jane's POV

I lied. Lahat ng sinabi ko kay charles ay gawa gawa ko lang...

Yung tungkol sa trabaho sa sikat na hotel...ung restaurant lahat yun kasinungalingan...

Pero yung tungkol sa shares ko sa kompanya ay totoo....ibibigay ko kay charlane yun lahat lahat ng mga properties na nakapangalan sa akin ay mapupunta kay charlane...naka usap ko na ang abogado ko tungkol dun...pati na rin ung divorce ay inayos ko na rin...

Ginawa ko lang ang mga kasinungalingang yun  para hindi magtanong pa si charles.

Gusto ko kasi na makasama ang mag ama ko bago ang operasiyon....

Flashback...

"Doc,ganun na ba kalala ang kalagayan ko?"

Tanggap ko naman na mamatay na ako pero gusto ko man lang na isipin na kahit papaano ay may ginawa ako para mabuhay...

"Jane merong operasiyon, pero hindi ko maipapangako na magiging successful.."

"Ita-try ko pa rin po.doc"

"Sege.may kakilala akong mahusay na doktor sa states...irerekomenda kita...pilipino rin siya kaya tiyak na iingatan ka niya"

"Thanks doc..pero bago po ang lahat nais ko po munang makasama ang mag ama ko kahit isang buwan lang"

"Teka,hindi mo pa ba nasasabi sa kanila?"

"Wala pa po akong pinagsasabihan.at ayaw ko pong malaman nila"

"Sege,hindi kita papakialaman sa gusto mo, pero para sakin dapat sabihin mo para hindi sila gaanong masaktan"

Yun nga yun eh!ayaw kong makitang masaktan sila...kaya nga ako maguundergo ng operasiyon sa states para ones na hindi succesful,at mamatay ako doon ay hindi ko sila makita na nasasaktan dahil malayo ako sa kanila...

"Kayo na po ang bahala sa lahat doc"

"Sege ako na ang mag aasikaso ng schedule mo..hindi na muna kita aabalahin para makapagbonding kayo ng pamilya mo...email ko nalang kung kaylan pero siguro next month na lang para makasama mo sila ng isangbuwan gaya ng gusto mo"

End of flashback...

Yon ang dahilan kaya ko siya pinilit na magbakasyon...