Chapter 17 - Good Start

3.1K 109 16
                                    


Chapter 17 - Good Start

"Unfortunately, you cannot." halos sabay sabay kaming napalingon sa likod ng marinig namin ang boses na iyon.

"ATESSSSS!!!!" halos sabay sabay na sabi ng mga teammates ko sa pangunguna ni Justine ng nakita namin si Ate Johanna at Ate Melissa.

"The phenom seems to be surprised on our presence." Ate Johanna said, "I guess, the best setter failed to inform her." she chuckled then look at Justine's direction na ngayon ay nangangamot sa ulo.

"Ulyanin!" sabi ni ate Melissa kay Justine sabay batok dito

"Aray naman, ate Mel." sabj ni Justine habang nakahawak sa ulo "Ginawa mong bola yung ulo ko."

"Tapik nga lang yung nagawa ko eh." sabi naman ni ate Mel "Isa pa kaya?" akmang lalapit pa sana ito kay Justine pero agad naka takbo ang huli sa likod ni Ate Johanna.

"Hey, stop it!" sabi ni Ate Johanna kay Ate Mel na may kasama pang pang didilat kaya tumigil naman ito sa ka tumingin sa direksyon ko. Pero ang tingin nito ay hindi para sa akin kung hindi sa nasa likod.

At dun ko lang na realized na meron pala kaming kasama.

"Hi, Paula!" ate Johanna said with a smile "It's been awhile. How are you?"

Napadako naman ang tingin ko dito. And I see her smiling back at ate Johanna.

"I am fine, Joh." she said calling our former team captain on her nickname.

Napakunot naman ang noo ko because I didn't know na ganun sila ka close. There are only few who can call ate Johanna by her nickname, which includes us, her teammates. Nasanay lang din talaga kaming tawagin siya sa buo niyang panagalan kaya hindi namin siya tinatawag sa nickname niya.

"That's good to hear." Ate Johanna said kaya napatingin ako sa kanya "Anyway, pwede bang next time mo nang kunin tong baby ko?" she said while pointing at me. "Mag bobonding kasi kami eh."

"Wala namang problema sa akin." rinig kong sabi ni Gonzales. "Marami pa namang araw para mag bayad siya ng utang."

"Utang?" tumingin naman ito sa akin na parang nag tatanong. She knew never naman ako nag kautang sa kahit kanino especially not to Gonzales. "May utang siya sayo?" nilingon ko naman si Gonzales para makita how she response to the question.

But instead of answering the question, she just pressed her lips to forming a smile. Mukhang wala itong balak sagutin ang tanong ng former team captain namin. "She's all yours tonight, Joh." she said and looks at my direction "You still owe me one, Piero." then she gave me the same smile she gave me yesterday that makes my heart skip a bit. "Enjoy your bonding, guys." then look at the rest of my teammates before she walks past me.

"Seriously, anong utang mo sa kanya?" I heard Ate Johanna asked when Gonzales was out of sight. I look at her and see her curiously looking at me.

Pero bago pa man ako makasagot ay bigla namang nag salita si Acacia.

"So ano, dito na lang tayo?" I look at Acacia's direction and I see irritation from her face.

" Okay, someone seems to be not in the mood." Ate Mel said sabay akbay kay Acacia "Kalma, okay?" sabi nito kay Acacia then look at us "Tara na sa loob guys. We all know na hindi dapat nagagalit ang princess libero natin" saka ito nag lakad papasok habang akay-akay nito si Acacia.

"Mukhang bad mood ah.." ate Johanna said

"I don't" I told her habang naka tingin pa din ako sa likod ni acacia habang papasok ito ng dorm "Okay naman siya kanina eh." I'm thinking why suddenly her mood change.

She's the Phenom [GxG]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon