Ufak Tefek Cinayetler /Ve Daha Büyükleri~3.Sezon

1.Bölüm

Adımlarımı Eve doğru hızlandırmıştım..Her bir hızlı adımımda saçlarım yüzüme geliyor bu şekilde durmadan sinirle saçımı kulağımın gerisine alarak esen rüzgar da salına salına zarif adımlar ile yürüyordum...Sağ taraftan sokak başından gelen ses ile duraksadım
-Scarlett..Sesin geldiği yöne başımı çevirdim...Adam yanıma ağır ağır adımlarla ilerledi ve geldi.. kaşları çattım,Yarım sırıtan suratla şaşırıp kalsamda aynı ciddiyetimi üstüme aldım ve Konuştum
-Tanışıyormuyuz..? Dedim
-Tanışmışızmıdır ki..? Dedi adam farklıydı çok farklıydı
-Tanıyor olabilirmiyim ki seni? Dedim anlamsızca ona bakarak
-Unutmamış olabilirmisin ki beni?
Hiçbir şey anlamış değildim..Saçımı geriye alıp ona döndüm
-Siz beni birine benzetmiş olabilirmisiniz acabaa?..Çünkü ben dediklerinizi pek anlamış değilim...Adam bana doğru bir kaç adım attı..Gözlerimin içine baktı ve Sordu
-Sen...Merve Benal değilmisin?
-Evet..Benim de siz beni nerden tanıyorsunuz?
Adam cebinden çıkardığı elini bana doğru uzattı...
-Sende tanı o zaman beni...Kerim Adil Sağlam ben...
Adamın her bir söylediği cümle beynim de yankı yapıyor gibiydi...El sıkışırken gözlerim dalmış bir şekilde kerimin gözlerine bakıyordum..
- Kerim Adil Sağlam....Memnun oldum..
-Burada mı oturuyorsun?
-Yaa..evet sizde mi buralısınız?
-Evet...Dilerseniz size yürürken eşlik edebilirim..
-Tabi...Yani neden olmasın...
-Şöyle önden buyurun o zaman..Adam eli ile öne doğru işaret etti bende titreyen bacaklarım ile ilerlemeye devam ettim...Kerim de yanımdan ağır ağır adımlar ile ilerliyordu....
-Benim ev burası...
Adamın yüzünü bir sırıtış aldı...Elleri cebinde bana doğru yaklaştı
- Benim evde...hemen yanı..
-Ne güzel...Şey..
-Ney..?
-Şey...gel buyur istersen bir şeyler ikram ederim..
-Zahmet olmasın..
-Yok canım ne zahmeti..Yani herhangi bir işin yoksa buyur...
-Peki..geçeyim bari...
Beraber içeri geçtik
- Ne taraftan?
-Sol taraftan dümdüz devam et...
salona doğru ilerlediğimiz de..Kerim şöyle bir etrafa göz gezdirdi bana doğru döndü
-Flamingo..Çok seviyorsun halaa belli..
-Sen...nereden biliyorsun sevdiğimi?
Adam kesik bir kahkaha attı..Ve bana doğru yaklaştı
-Bilerek mi yapıyorsun?
-Neyi...Anlamadım
-Biz...Yıllar önce...Hatırlıyorsun işte Merve..
- Ben bize bir kahve yapayım...Dedim Ve oradan ayrılmak için adımlarımı hızlandırdım ama tam o sırada kerim usulca kolumdan tuttu ve gitmemi engelledi
-Yıllar önce Sevgiliydik...Ve sen...
Kerim doğru döndüm ve baktım ona...
-Bunları konuşmayalım.. Dedim titreyen sesim ile
-Ve sen...Beni terk edip gittin...Doğru mu?
-Bırakırmısın..
-Ne oldu sonra peki merve...Ha?..Binip gittiğin o kırmızı arabadaki çocuk ile ne kadar mutlu olabildin...Ya da şu an onunla birliktemisin?
-Dediklerinden hiçbir şey anlamadım...Hiçbirisinin tutarlı bir yeri yok..o ben değildim..
-Hayır o sendin...Şimdi de yine sensin...Anlatsana merve Çok mutlu olmuşmuydun..?..İçindeki bu fesatlıkla ne kadar mutlu olabildin onunla ya da şimdi onsuz bir söyle hadi..?
öfke saçan gözlerimle dönüp baktım Kerime ve Konuştum
-Sen neden geldin?..Ha?..Yıllar sonra sen neden geldin!..Canımı acıtmak içinmi?...Nefretini kusmak için mi neden geldin!?
-Evlendin mi?
-Hayır!
-Neden evlenmedin..istemedimi seni şövalyen
-Damarıma Basma Kerim!
-Sakin ol...Sakin ol...Ya da belki de boşandın dimi..Ahh hatalı sordum görüyormusun...
-Kerim!
-O çok sevdiğin kırmızı arabasına binip kaçtığın adam ile evlendin...Bir kız çocuğun oldu...Ama senin şövalyen gitti..En yakın arkadaşın ile yattı..bir de üstüne üstlük çocuk patlattılar...Ne kadar güzel hikaye...Ama sen hala daha o kırmızı arabaya binip buralardan gitmemişsin Neden?..
olduğu yerde ayağımı sürtüyor ağlamamak için zor tutuyordum kendimi..
-Hikayelerimiz ne kadar benziyor dimi Merve...Senin kocan en yakın arkadaşın ile seni Aldattı gitti...Sen Yıllar öncesinde Beni o adam için aldatıp gitmiştin...Ne iyi ama dimi...Sen şimdi burada yanlız başınasın..Onlar orda mutlu..Vay be Merve Aksak ne şahane dimi..
-Bu aptal Bohem fikirlerini de Alıp evimden çekip gidermisin?..Lütfen!
-Gidicem...Ama mutlaka tekrar görüşücez bu burda kalmayacak Merve...
Bakışlarımı titreyen dudağım ile kaçırıyordum..Kerim adımlarını hızlandırdı ve Evden çıkıp gitti..
O an Olduğum yerde kalakaldım..Gözlerim de akmak isteyen yaşlar da o an donmuş kalmıştı sanki...dizlerim kast katı kesilmişti...Zar zor yürüyerek mutfağa girdim ve bir bardak su içtim...Az önce olanları düşünmekten kendimi alamıyordum sinirden ellerim titremeye başlamıştı
-Nerden geldin!..Nerden!..Nerden!...Deye deye söyenerek bardağı yere fırlattım...Ellerim ile tezgaha dayanarak sakinleşmeye çalıştım...Tam o sırada telefon çalması ile... telefonu açtım ve sakin bir tonlama ile konuşmaya başladım..Arayan peloydu..
-Efendim Pelo?
-Merve...Nerdesin?
-Evdeyim pelo..nerede olucam başka ne oldu?
-Emre...Emre bize bu akşam gelicek..
-Hangi Emre..Emre Çelen mi?
-Evettt...Merve Nabıcam ben..
-Çık gel bana...
-Nasıl..
-Bana gel işte otururuz...Hem onun yüzünü görmekten iyidir..
-İyi tamam geliyorum...Çok sağol kraliçem benim..
Telefonu kapatıp yerdeki cam kırıklarını toplamaya başladım... merdivenlere doğru ilerledim o sırada kapı açıldı..Gelen rachel ile Milaydı
-Hoşgeldiniz...Annecim nasıl geçti kurs?
-Güzell..
-Hadi çık bakalım üstünü değiştir hemen..Ödev varsa yap hemen..
-Tamamm...Dedi Çıkaltı Mila yukarı.. rachele döndüm ve talimatlar vermeye başladım..
-Tatlım birazdan Pelo gelicek...Onun sevdiği kahveden bir de tartoletlerden hazırlarmısın?
-Tabi Merve Hanım
yukarı çıktım ve giyinme odasına girdim..Siyah askılı bluzumu ve siyah taytımı giyip parfümünden sıkıp indim aşağıya...Salona doğru ilerledim ve Tam o sırada evin bütün ışıkları kesildi..olduğum yerde sıçradı çığlık attarak..belimden o an birisi kavradı ve çekti  kendine..Ve bir an bedenlerimiz o karanlıkta çarpıştı..başını kaldırıp baktım karşımdaki kişiye Kerimdi o...tam dudaklarını aralamış bir şey söyleyecekken kerim işaret parmağını dudağıma götürdü ve susturdu beni..Kulağıma şöyle fısıldadı
-Buraya geldim Çünkü...Halaa daha sana olan Aşkım ile Yanıp tutuşuyorum...Kızgınım da...Ama halaa daha seni Çok seviyorum
-Git...
-Gitmem...Sen beni o gün bırakıp gittin ama ben aynısını yapmıyıcam...Ben bu sefer bırakmıyıcam seni Merve..
-Kerim...Git dedim...
- Hayır...
- Kerim dedim!
- Hayır dedim..!
-Bana bak seni ço-  tam lafını tamamlayacaktım ki Kerim haşin bir hamle ile beni kendisine doğru çekti ve Derin derin gözlerimin içine baktı..
Gözlerini kapayıp..yumruğunu dudaklarına getirdi ve hızlı adımlar ile ordan çıkıp gitti..
*
*
*
*
*
*
*