Zawgyi
တစ္ႏွစ္မွတစ္ခါသာက်ေရာက္တဲ့ေမြးေန႔ကို ကုမၸဏီမွာအလုပ္ေတြလုပ္ရင္းနဲ႔ဘဲ ကုန္ဆံုးေနရတာ သိပ္ေတာ့မဟုတ္ ... ဒါေပမယ့္လည္း အရြယ္ရလာၿပီးေနာက္ပိုင္း ေမြးေန႔ဆိုတာႀကီးကို သိပ္အာရံုမထားေတာ့ဘဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္သာေနျဖစ္သည္ ။
မာမားနဲ႔ပါပါးက ဒီလိုေန႔တိုင္း ဟိုဘက္ကိုျပန္လာဖို႔ေျပာေပမယ့္ သူ႔အတြက္နဲ႔အလုပ္မ႐ႈပ္ေစခ်င္တာရယ္ ကိုရီးယားမွာ႐ွိေနတဲ့ အလုပ္ေတြကိုပစ္မထားႏိုင္တာရယ္ေၾကာင့္ ... ေပကပ္ကပ္လုပ္ျပီးမျပန္ျဖစ္ ။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ သူ႔ေမြးေန႔တိုင္းကို ညေနဘက္အလုပ္ေတြျပီးတဲ့အခ်ိန္မွသာ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ဆိုင္မွာ ဘိုကင္ခ်ိတ္ေပးၿပီး က်င္းပျဖစ္သည္ ။
ဒီႏွစ္လည္း က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြလိုဘဲ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ပါတီလုပ္ေပးဖို႔စီစဥ္ထား၏ ။
တစ္ႏွစ္နဲ႔တစ္ႏွစ္ အသက္ႀကီးလာတာကလြဲလို႔ တျခားထူးျခားတာမ႐ွိေပမယ့္ ဒီႏွစ္ကေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြလိုသူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေတာ့ ... အရာရာတိုင္းအတြက္ လိုသမွ်ျဖည့္ဆည္းေပးရမည့္ ဆိုးေပေလးတစ္ေယာက္႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ညေနအိမ္ေစာေစာျပန္ၿပီး ဆိုးေပေလးႏွင့္ ညစာထြက္စားမည္ ... ဒီေန႔သူေမြးေန႔မွန္းမသိတဲ့ကေလးေလးကိုေတာ့ အျပစ္မတင္ရက္ ။
အသက္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္မျပည့္ေသးတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသားေလးကို ေမြးေန႔ပါဆိုၿပီး သူ႔အတြက္ အထူးတလည္ျပင္ေပးေစခ်င္ၿပီး မပင္ပန္းေစခ်င္ပါ ။
" ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ သူေဌး "
" ေက်းဇူးပါဗ် "
ေနာက္မွလိုက္ဝင္လာတဲ့ အတြင္းေရးမႉးေကာင္ေလးက တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ဘဲ ေမြးေန့ဆုေတာင္းစကားေျပာ၏ ...
" ခုနကအစည္းအေဝးမွာတင္ျပခဲ့တဲ့ ဖိုင္ေတြပါ "
" ဒီေန႔ကို အလုပ္ေစာေစာဆင္းၾကပါ
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကအားလံုးအတြက္
ပါတီျပင္ဆင္ထားပါတယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
လက္ထဲကအျဖဴေရာင္စာအိတ္ကို အားပါးတရျပံဳး၍ ခပ္သြက္သြက္ဘဲလွမ္းယူတာကိုၾကည့္ၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္းျပံဳးမိသည္ ။
