When My Five Best Friends Fell Inlove With Me

Chapter 13

Aashni Blytte's POV

Maaga akong nagising kaya bilang pang palipas ng oras, nag punta muna ako sa gym ng mansyon at doon ako mag uubos ng oras. Duh? It's already three o'clock in the morning. Alangan naman na mag punta ako ng shool ng ganitong oras?

Nag sport bra lang ako at black leggings para mas maayos ako makagalaw. Balak ko kasi mag boxing ngayon e. Wala lang trip ko lang. Basta ang mahalaga, hindi mukha ni clown ang susuntukin ko, yon yung pinaka mahalaga ngayon. Hahaha.

Inipit ko lang ang maganda kong buhok, bago mag punta ng tuluyan sa gym. Alam ko naman na gising na silang dalawa e, duh?, kung dito ay alas tres ng umaga, don sa korea alas kwatro na. E ang gising nung dalawa talagang alas kwatro e.

Ilang sandali lang ay narating ko na ang gym na to. Oo nga't malinis to pero, nandito parin ang mga alaala naming mag kapatid. He teach me how to punch, and when I enter this room, all the happy memories that we both do, was still the memory, I cant go back to that time, he already died, and im already died too.

Alam mo yung feeling na, pag bukas mo palang ng pinto, naka ngiti nyang mukha ang bubungad sayo. Ganon. Ganon ang naramdaman ko kanina, when I enter this room. Pwede kong balikan ang mga alaala pero, yung tao na kasama ko sa alaalang yon, hindi na. Patay na sya e. And he died because of me.

Nag lagay ako ng benda sa kamay ko at hindi na ako nag abala na mag suot pa ng punching gloves, at daretso suntok na agad sa asul na punching bag.

Sa punching bag ko lahat binuhos ang nag hahalong inis, at galit na nararamdaman ko ngayon. Naiinis ako dahil mas inuna nya ang kapakanan ko at nagagalit ako kasi mas pinili nya na ako ang buhay at sya ang mawala. Tinodo ko ang pag suntok ko hanggang sa makakaya ko.

Ang hirap kasing isipin, na wala na yung happy feel ko. Nasanay ako na lagai syang nasa tabi ko tapos isang pikit ko lang, nawala na agad sya? P*ta ang sakit non!

"Kawawang punching bag, nadadanas ang suntok ni Aash." Biglang sabi ni Kerien.

Napabalikwas ako ng bahagya dahil sa gulat sa kanya. Aba, nag se-senti ako dito tapos, may bigla-bigla na lang mag sasalita, mula sa kung saan? Duh!

"Maaga pa a." Sambit ko.

"Nasanay ako e." Sagot nya.

Tinuloy ko lang ang pag suntok sa punching bag hanggang sa naramdaman ko na tumutulo na ang pawis ko, mula sa buong mukha.

"Matulog ka na ulit, Rien. Maaga pa." Sabi ko.

Hindi sya sumagot pero alam ko na papalapit sya sakin. Tss. Ano naman kayang trip nitong mahal ko-i mean bespar ko. A-a naman!

"Nasanay nga ako, ang kulit." Angal nya habang pinupunasan ang pawis ko sa mukha.

Tss. Mga galawang Rien, p*ta! Nikikilig tuloy ako! Hahaha, char.

"Tss. Si couz?" Tanong ko.

"Kaharap na yong laptop nya." Sagot naman ni Rien.

Hindi na lang ako nag salita pa at, tutuloy na sana ako sa pag suntok pero, bigla nya na lang ako niyakap mula sa likod. Anak ng?! Akala ko ba uupo na lang sya sa isang tabi, at papanoorin ako? Tss. Ano pang aasahan ko sa lalaking to? E na sobrahan ang pag mamahal nya sakin e.

"I can't control my self, Aash. When every time I see you, I want to hug you so tight, and I dont even know the reason." Bulong nya.

"Duh?! Sabihin mo lang na miss na miss mo ang maganda mong partner kaya ka nag kakaganyan."sagot ko.

"Miss nga kita!" Pag pupumilit nya

"Ewan ko sayo, Rien!" Natatawang sigaw ko sa kanya."Samahan mo na lang akong mag jogging." Aya ko sa kanya sabay higit sa kamay nya.