When My Five Best Friends Fell Inlove With Me

Chapter 57

Aashni Blytte's POV

Dear Blytte;
I know your reading this letter while I'm in the hospital. Blytte I just want you to let you know that I have a short film for you. Bingay ko iyon kay kuya Jhang dahil sa ating pamilya siya lamang ang aking pinag kakatiwalaan. Blytte sorry kasi mas pinili kita, sorry kasi nag desisyon ako ng sarili ko lang kahit na alam ko naman na ikagagalit mo ang magiging desisyon ko. Blytte, I want you to know how much I love you, how much I want to see you again, smiling in front of me, asking a crazy things to me, how much I want to see you dancing. With all my heart I want to say I love you. So damn much. Blytte, kambal ko lagi mong tatandaan na lagi akong nasa tabi mo at pag nalulungkot ka just look at the sky and smile, because I'm dead. Blytte wag mong isipin na ikaw at ang passion mo ang pumatay sa'kin, it's my decision so please wag mong sisihin ang sarili mo. I love you Blytte, hanggang sa muli nating pag kikita kambal ko.

Love;
Aashon Brylle del Fuego

Pinilit ko na huwag nag ulit umiyak pero kahit na ganoon ay hindi ko pa rin magawa. Three years. Three years akong nag hanap g kasagutan sa lahat ng mga tanong ko sa sarili ko at all this time nandito lang pala sa frame na iyon ang mga sagot.

But wait alam ni kuya ang tungkol dito? May alam siya? Kung ganoon bakit? Bakit hindi niya agad sinabi na merong ganito na may ganitong sulat sakin si kambal ay may film na para lamang sa'kin.

Kinuyom ko ang kamao ko at alam ko na nakita iyon ni Chandra. Sa inis na meron ako ngayon hinila ko palabas si Chandra at mabilis na sinara ang pinto. Hindi ko muna inisip ang pag tatalo naming dalawa dahil ang alam ko lang ngayon ay yung tungkol sa film, yung tungkol sa sulat ng kapatid ko.

"Xiang Jhang!" Sigaw ko sa pangalan niya.

I don't care kung nandito silang lahat sa bahay. Wala akong paki alam sa kanilang lahat.

"Xiang Jhang!" Muli kong sigaw ng hindi siya sumagot.

Alam kong lahat sila naninibago dahil never ko naman tinawag ng full name ang pinsan ko.

"Calm down Aash." Bulong ni tita Mildred na ngayon ay nasa likoran ko na.

Hindi ko siya sinagot at bagkus tinuon ang buong atensyon sa pinsan ko na ngayon at humahangos. Nakita kong bumuka ang kaniyang bibig at batid ko na mura ang isang iyon.

"Ano 'to?" Walang emosyon kong tanong at ibinato sa kaniya ang papel.

Binasa niya iyon at nag taas baba ang kaniyang mga kilay.

"Nasa laptop ko pa to." Sagot niya.

"Ipasa mo sa flash drive ko." Sambit ko.

"Pero-"

"Gawin mo na lang!" Sigaw ko na umalingawngaw sa buong bahay.

Lahat sila ay pilit akong pinapakalma pero hindi ko sila pinapakinggan. For what? For another pain? No thanks sawa na ako. Sawang sawa na ako sa punyetang sakit na iyan!

"H-here." Usal niya.

Kinuha ko iyon at pumasok sa kwarto ko. Pabagsak kong inihiga ang katawan ko sa aking kama at niyakap ang natitirang stress reliever ko, si Chandini. Inisiksik ng pusa ko ang kaniyang sarili at umunan sa aking braso.

"Ikaw na lang talaga ang nakakakatangal ng lungkot at inis ko. Kayo ng daddy Chandra mo." Bulong ko sa kaniya.

Nang mabarid ko sa aking sarili na ayos na masyado ang aking pakiramdam, na kalma na ako ay agad kong binuksan ang laptop ko at pinanood ang film na sinasabi niya sa sulat.