SOKAK ARASI AŞK - AŞK SOKAKTA SERİSİ I - FİNAL

28. BÖLÜM - İKİ KALP ARASI AŞK - FİNAL

Bulut...
Hayatında olmadığı kadar mutluydu. Biri kız, ikisi erkek tam üç çocuğu vardı.
İlki pek de planlı olmamıştı. İlk ve son kez evden kovulduğu gecenin sabahında zar zor uyanmış ve kendini evinin küvetinde bulmuştu. Karısı ona türlü işkenceler yapsa da soluğu yatakta almışlardı ve o günden sonra bir kere bile yatakları ayırmamışlardı. O sabahki birleşmeleri fazla hazırlıklı olmadığı için ilk bebeklerine hamile kalmıştı Ela.

Ela...
Hayat ona Bulut'u vermişti önce hediye olarak. O mutluluk sana az dermiş gibi üç tane de çocuk vermişti. Bir de dört yeğeni vardı. İkisi öz değildi ama Özge'den ya da Özen'den farkları yoktu. Bütün aile bir araya geldiğinde Emsal ile Berrak hanımın sinirlenmelerinde gizli olan neşeleri Ela'yı güldürüyordu.

Şermin...

Hayat onu başta üzse de sonrasında mutluluk onun ödülü olmuştu. Kıymetini bilmiş, şükretmiş ve ona dört elle sarılmıştı. Ailelerine yeni katılan iki üye ile mutlulukları katlanmıştı.

Özgür...

Hayat onu kaç yerden sınamıştı bilmiyordu. Kızının can verdiği kardeşi James Oliver iki yıl içinde hastalığı tamamı ile yenmişti. Ama ondan dört ay sonra zaten babasızken bir de annesiz kalmıştı. Şermin'in yüreği asla razı gelmemişti yetimhanede büyümesine ve dört yaşındaki çocuğu yanlarına almışlardı. Özen henüz bir yaşında olduğu için Türkçeyi onunla birlikte James de öğrenmişti. Her şey yoluna girmişti. Ailelerin de desteği ile daha büyük bir eve çıkmışlardı.

Şimdi mutluluk dolu kocaman bir aileydiler.

FİNAL 1 - BULUT HAMİLE

Ela sabah yine mide bulantısı ile uyanınca Bulut da peşinden gitmişti banyoya. "Bebeğim?" diye bağırdı korkuyla Bulut. Kızla birlikte eğilip, belinden tuttu.

"Ela'm, aşkım iyi misin?"
"..."

"Ela zehirlendin mi?"

"..."

"Ela cevap ver hayatım korkuyorum."

"..."

"Ela-" kadın adama dirsek atıp doğruldu ve öfkeyle adama baktı.

"Kusuyorum Bulut! Nasıl cevap vereyim? Ela da Ela diye sayıklıyorsun tepemde," diye ağlayarak gürledi.

"Korktum."

"Fark ettim."

Adam kızın dağılan saçlarını topladı, ikisi de banyoda mermerde yarı çıplak oturuyorlardı, "Ela ölürüm yoluna, bak bir doktora gidelim. Kaç gündür kusuyorsun. Dün bayılacaktın neredeyse."

Ela adamın ellerinden kendini kurtardı ve ayağa kalktı. "Yok bir şeyim ya. İyiyim ben."

"Ya nasıl yok," dedi adam da onunla kalkarak.

Ela gözlerini kaçırdı, "Yok işte. Biliyorum ben."

"Doktor musun sen? Nereden bileceksin Allah aşkına?"

Ela öfkeli bakışlarını adama dikti, "Doktor değilim ama cahil de değilim. Ne olduğunun farkındayım."

"Ne oldu?"

Ela kızarmıştı, "Kadınsal şeyler işte. Ben Şermin ablaya gideceğim. Beni oraya bırakır mısın?"

"Saçmalama hayatım. Bir yere gitmiyorsun, ben de gitmiyorum. Sana hafif bir çorba yapacağım. Sen uyu azıcık dinlen."

"Ya Bulut, lütfen, kadınsal bir mevzu gitmem lazım." Bulut en sonunda el mahkum ablasına bırakmıştı Ela'yı.

***