《THE♧END》⚠🔮ЦУСД-S2~🔯~Чөтгөрийн~Сүйт~Бүсгүй🔮⚠

🔥👿Шөнийн💀Айдас👿🔥

Инү: Энэ бол миний чамд өгч буй бэлэг юм.

Би: Миний цусыг сорох нь тэгээд бэлэг гэж үү?

Инү: Нүдээ аньдаа гэж хэлсээр нүдийг минь гараараа дарлаа.

- Нүдээ аньхад цэнхэр өнгийн эрвээхий нар хаа сайгүй ниснэ...үлгэрийн мэт энэ ертөнц яг л төөрдөг ой шиг л байна....хэн нэгэн шүгэлдэх нь миний чихэнд тодоос тод сонсогдоно. "Одоо нүдээ нээ" гэж хэн нэгэн хэлэхэд би нүдээ нээлээ.

Би: Синчол?

Синчол: Сайн уу?

Би: Чи яагаад энд?

Синчол: Би их гомдсон шүү.

Би: Яагаад?

Синчол: Гомдох ч гэж дээ өөртөө дургүй хүрчихлээ. Чамайг яагаад өөртөө ойртуулж чадахгүй байгаан бол....дүү нар маань надаас түрүүлээд л чамайг булаачих юм. Би яах ёстой юм бол? Би чамд таалагдахгүй байгаа юмуу?

Би: Үгүй ээ нөгөө......би ямар ч шийдвэр гаргаж чадахгүй шүү дээ.

Синчол: Чи намайг юу гэж боддог вэ?

Би: Бодож үзээгүй юм байна. Гэхдээ чи сайн хүн байх........

Синчол: Эсэргээрээ муу хүн ч байж болно шдээ.

Би: Үгүй байхаа.

Синчол: Надад хайртай болж чадах уу?

Би: Юу? Синчолоо нөгөө юу лдаа. Би сайн хэлж мэдэхгүй байнаа.....😯

Синчол:  Зүгээрээ айлгүй хэл!!!

Би: Би өөрийгөө хэзээ ч ойлгож байгаагүй. Миний сэтгэл хэнийг чинь ч хайрладаггүй байх. Би тийм ч амархан хүнд хайртай болоод байддаггүй.

Синчол: Чи миний сонирхолыг улам ихээр татаж байна гэж хэлэн гартаа байсан хундагаа ганц л атган хагалж орхилоо. Цагаан шилэн хундага улаан өнгийн цусанд будагдсаар газар түүний цус дусал дуслаар урсан унана.

Би: С-Синчолаа! гэхэд тэр гартаа атгасан шилнүүдийг газар хаяснаа над руу ойртон цустай гараараа миний хүзүүнээс барьж байгаад соёогоо зоон цусыг минь сорж эхэллээ.

Би: Битгий лдээ гуйж байна. Өвдөж байна шүү дээ.

Синчол: Аххх амттай байлаа болдог бол бүх цусыг чинь сорчмоор байна. Даанч би тэвчих ёстой. За тэр ч яахуу хоёулаа одоо үдэшлэгтээ явцгаах уу?

Би: Юун үдэшлэг?

Синчол: Жил болгоны энэ өдөр бид бүлгээрээ уулзалт хийдэг лдээ