Szkoła Bohaterów

Paczka przyjaciół

*Terry*

Ci chłopacy byli w sumie spoko. Nie pamiętam, jak się nazywali. Jedno wiem: chodzą do naszej klasy i są fajni.

- Co ty jeszcze chcesz rozwalić?- zaśmiałam się stojąc przed drzwiami szkoły a wzrok wszystkich poleciał na niebieskooką

- Nie wiem...- speszyła się pod wzrokiem wszystkich uczniów, to pewnie ze względu na jej widok, ładna jest

Wszyscy, dosłownie wszyscy zaczęli do niej podchodzić. Otoczyli ją, chłopacy gwizdali, a dziewczyny piszczały. Wszystko zamieniło się w jeden wielki harmider, po jakimś czasie przepchnęłam się przez tłum. Wyciągnęłam dziewczynę za rękę, a ta się uśmiechnęła. Widzę, że Melody będzie najładniejszą dziewczyną... Poszłyśmy na boisko, gdzie stali dwaj chłopacy. Przynajmniej oni wykazali się inteligencją i nie biegli z krzykami w stronę mojej nowej koleżanki. Melody była trochę zmieszana. Jakby bała się podejść do chłopaków. Nie wiem dlaczego.

- Siemka, nie wygadacie się?- okazało się, iż byli to ci sami chłopacy, którzy pomogli nam w jakże szczytnym celu

- Nie... Ale co będziemy za to mieli?- pokazał brunet pocierając palce, na co blondyn poczochrał go po głowie

- Ty debilu... Spoko, jakoś schowamy tą ślicznotkę.- pokazał na białowłosą, a ta uniosła brew ku górze

- Jak śmiesz się tak do mnie odzywać, głupku? Hym?- spojrzała na niego z wyższością a ten się zaśmiał

- Dobra Eric, gramy dalej?- spytał już trochę nie wytrzymując sytuacji pomiędzy nimi brunet, a jego towarzysz skinął głową

- Pa, ŚLICZNOTKI.- dał ewidentny nacisk na ostatnie słowo, a dziewczyna spojrzała na mnie z uniesioną brwią

- Tak szczerze, nigdy nie chodziłam do szkoły...- odezwała się po pewnym czasie pocierając kark zmieszana jakby zastanawiając się

- Jak to? NIGDY?!- zaskoczona powiedziałam to za głośno, ponieważ dwójka grających chłopaków odwróciła się

- Ale co nigdy?- zapytał bodajże Spencer, a Melody przełknęła gule w gardle, która najwyraźniej jej ciążyła

- Już nieważne, wracać do gry!- wskazałam palcem na kosz do piłki, a Melody odetchnęła z ulgą, chyba bała się, iż im powiem

- Dzięki wielkie, że nie wygadałaś!- przytuliła mnie, a ja dopiero po pewnym czasie odwzajemniłam uścisk, kurde silna babka 

- Spójrzcie, to ta dziewczyna!- krzyknął jakiś chłopak bodajże kilka lat starszy od nas, a cała grupka uczniów ruszyła w naszą stronę, przez co początkowo Melody się przeraziła.

- STOP!- krzyknęła wystawiając rękę do przodu, a ta błysnęła jakimś mocnym strumieniem, wyglądało, jakby błysnęła promykiem słońca, wszyscy jakby zatrzymali się. Stworzyła coś na rodzaj ochronnej bariery. Dalej trzymała rękę już trochę wyczerpana, a uczniowie patrzyli na nią zdziwieni. Nagle puściła rękę i potarła nadgarstek. Patrzyła na swoja rękę, jakby była wyjątkowa.

- Co to do cholery było?- odezwał się blondyn za nami, a ja wraz z dziewczyną odwróciłyśmy się w jego stronę

- Sama nie wiem.- nagle odwróciła się w stronę tłumu patrząc na nich przerażona, jednak dalej trzymając swój nadgarstek

- O kurwa...- powiedział ktoś z tłumu zagłuszając od jakiegoś czasu trwającą ciszę, na co warknęłam

Po kilku minutach wszyscy się rozeszli. Normalnie jak gdyby nigdy nic. Kidey przechodziłyśmy obok niektórych osób, szeptały.