lie again ; soonhoon

01

Soons, naaalala mo pa ba nung araw na dumating ako? Yung ang saya saya nating magbabarkada kasi finally nakabalik na 'ko. Pero alam mo bang ang gago ko nung sinabi kong aalis ulit ako? Haha, hindi ko kasi alam na seseryosohin niyo eh. Tapos ayun boom, nagalit kayo sakin you don't even let me defend or explain myself, It was one of the lie I've said that time.

I was planning to propose to you that day. Bagal mo kasi eh, i asked you, "Soons, what if ikasal tayo bago ako umalis?" Ngiting-ngiti pa nga ako nung sinabi ko yan eh, akala ko tatanggapin mo rin as a joke but i was wrong nung bigla na lang nag-iba yung ekspresiyon mo. "Bakit ba tayo magpapakasal kung aalis ka rin?" You said and my smile's fade. Oo nga naman. Ang bobo ko. Then after nun, Jeonghan hyung told me a hurrrtful words. He told me na wag na akong babalik if aalis rin lang ako. Then you all left. You even take our child with you.

Please tell Soonji i missed him, sobra.

Tatlong araw matapos non, Jeonghan hyung called me, mga alas dos ng madaling araw. Lahat kayo aware na ayokong ginigising ako ng ganong oras, pero may rason pala kung bakit niyo ko tinawagan. Ang tanga ko nung marealize ko kinaumagahan lahat ng sinabi ni Jeonghan hyung at lahat ng nasabi ko.

Sorry, HAHAHAHA i was moody. Kasi soons, i am carrying our second child noong mga panahong iyon.

Pero you cutted all our connection pati nga sa mga kaibigan ko wala akong makontak. Kaya ayun di ko nasabi.

Then one day, nakita ko na lang yung dugo na umaagos sa hita ko, alam mong takot ako sa dugo so i panicked di ko alam gagawin ko.

Nagising na lang ako nasa ospital na ako, si Ailee Noona nagdala sakin.

Siguro iisipin mo i deserved this. Pero siguro nga karma ko na to.

One thing! The day i came back, bumalik ako nun kasi nagresign na ako sa trabaho ko sa U.S kasi gusto ko na kayong makasama as a family,mula noong nalaman kong buntis ako di na ako nag-alinlangan pang magresign. Kaya bumalik ako, i was focused on my phone kasi tumatawag yung mga companies na kukunin ako kasi im a big catch daw. But my family is more than enough than being well-known. Mas masaya kasi ako sa piling niyo eh.

I just lied and it ruin everything. It ends, wala na finish na.

Nung bumalik ako, nag stay lang ako sa bahay natin, kasi umaasa ako na babalik kayo kahit malabo na.

-----

"Jihoon... Bakit di mo sinabi lahat ng to? Bakit sinarili mo lahat? Jihoon naman eh. Im sorry okay? I lost our child, i lost you. Ji, wag mo namang isiping kasalanan mo lahat o? This is all my fault kung sana... Kung sana di ko kinimkim lahat nung game kung sana tinanggap ko di tayo hahantong sa ganito..." He wiped his tears na kanina pa patuloy sa pagbagsak.

"Kwan, asan yung katuloy? Please i want to read those. Kahit sobrang sakit, kakayanin ko, i chose to end this kahit sana magsisimula pa lang kami. Kwan, please?"

"Iisa na lang 'to at di ko na alam kung nasaan yung huling sulat niya, even Ailee Noona. Sorry." Seungkwan said handing him the letter that Jihoon wrote for Soonyoung, for all of them.