"Hey Naruto!" Boş koridorun bir ucundan yankılanıp kulaklarıma bir ahenkle ulaşan tanıdık ses ile yüzümü yasladığım ve kendime sardığım kollarımdan sakinlikle kaldırdım. "Seni burada bulacağımı biliyordum." Beni belli belirsiz bir silueti gördüğünde daha ne olduğunu anlamadan koşar adım bütün koridoru kat etmiş karşımda dikiliyordu.Yüzüme anlamsızca bir tebessüm yerleştirdim, neden bilmiyorum ama bu oldukça yapmacıktı, belki de gülümsemeyi unutturdukları içindir kim bilir? "Efendim Kiba?" Yine aynı hissizlikle sorumu yönelttim benim tek arkadaşıma. Bir şeyler söyleyeceğini ta koridorun başından anlamıştım yoksa bu sessiz ve karanlık koridorda sıkkın, düşünceli veya üzgün iken beni rahatsız edecek birisi değildi çünkü öyle zamanlarda yalnız kalmak istediğimi adım gibi biliyor. Gözlerimi bir zamanlar hoş bulduğum ve onun da bunu bildiği çocuğun keskin hatlara sahip, sert, hafif esmer, yakışıklı ve dövmeli suratında gezintiye çıkardım.
Yüzüne yerleştirdiği büyük bir gülümsemeyle böyle bir tepki beklemediğimden şaşırdım, garip ama yine de samimi göründü gözüme, benden asla uzaklaşmayan yegane gerçek arkadaşımdan beklendiği gibi işte. "Bomba haberlerim var." Büyük bir heyecanla döküldü bu kelimeler dudaklarından, ardından elini uzatarak istemesem de soğuk zeminden kalkmam için yardım etmeye çalıştı. İstemeyerek de olsa havada bekleyen iri elini reddetmek gibi büyük bir kabalık yapmadan soğuk ve ona göre biraz da minyon kalan elim onun elleriyle birleşti. "Hadi ayağa kalk koca bebek." Beni olan bir kuvvetle sanki kolumu yerinden sökmeye niyetlenmişcesine çekerek soğuk duvarla ilişkimi keser.
Kaşlarımı öfkeyle çatarken 'ne var' diye bakan mavi gözlerimi ve yüzümü benden yaklaşık 5 santim uzun olan yüzünde kırmızı dövmeli olan kahverengi saçlı köpek sevdalısı arkadaşıma diktim. Ellerimle sağımı solumu kısaca üzerimi silkelerken olağan bir sinirle kelimelerimi ona doğrulttum. "Neymiş bomba haber?" Sorumu anlık olarak sorduğum ve göz kontağı kurduğum gibi sanki cevap yüzünde belirircesine gerizekalı bir tiple sırıtarak neşeli bir bakış atar, bir zamanlar benim gülüşüm de böyleydi, bu iç ısıtan ve düşüncelere sürükleyen tebessüme karşılık sadece küçük bir iç çektim, yanıtımı almadan önce.
Kolumdan hızlıca yakaladığı gibi beni tekrardan çekiştirip peşinden amaçsızca sürüklemeye başlar daha olayın farkına varmadan. Kaşlarımı öfkeyle çatarken bağırmak, ona çatmak istiyordum ama sustum ve neden bilmiyorum sadece konuşmasını bekledim, zaten ben daha bir şey diyemeden o dudakları sadece beni heyecanlandırabilecek ve beni olağanüstü derecede beynimden vurulmuşa çevirebilecek şu hayat dolu sözcüğü döker. "Fotoğraf..."
***
Size kendimden bahsetmemi ister misiniz? Siz istemezseniz de umrumda değil gerçi, ben her halükarda konuşacağım. Neyse başlıyorum çok konuştum her zaman ki halim işte.
Adım Naruto, annemin isteği üzerine Uzumaki soyadını almış ve bu soyada sahip son kişi olabilirim. Garip biliyorum normalde babamın soyadını almam gerekiyor ama babam ben doğmadan önce öldüğü ve bu yüzden bu soyad verildiği bir gerçek. Onu sadece fotoğraflardan hatırlıyorum ve tanıyorum ama sanki her daim yanımdaymış ve o benim gerçek güneşimmiş gibi hissediyorum.
Yaşıma gelelim bakalım, 10 Ekim 2014 tarihli an itibariyle 17 yaşına henüz basmış ve şu ana kadar yüzünde bir tane dahi sivilce çıkmamış mütüşmel bir baby-face veledim. Baby-face olmam beni kız görünümüne sahip yapmıyor tam tersi anneme göre -tüm annelerin kendi çocuklarına dediği gibi- alıcı gözüyle bakınca yakışıklı ve aynı zamanda tatlı bir mahlukmuşum, tamamen babamdan almışım bu genleri sanırım ona göre ve anneme bu konuda hak veriyorum. Her neyse konumuza devam; boyumdan size ne dicem ama merak edeceksiniz şimdi, 172 santimetre ve birazcık kısayım yaşıtlarıma göre ama çok kısa falan sayılmam, en yakın ve aynı zamanda voleybol takım arkadaşım Kiba 178 santimetre bir boya sahip. Ama şu açıdan bakalım, bir bakıma 165 santimetre olmadığım için şükrediyorum tanrıya bana bu boyu bahşettiğinden, o ne ya standart bir Japon kız boyu, kendimi falan asarım herhalde djdkjdksjd. Kilom mu? Bu ne ya beni alıcı gözüyle mi inceliyorsunuz, kafayı mı yediniz? Tövbe estağfurullah nchxshxkshckshc 62 kiloyum ve boş zamanlarımda neredeyse her zaman antrenman yaptığım için yapılı bir vücudum var, yani abartılı bir yapı yok ve öyle aşırı kaslı değil, açıkçası aşırı kaslı vücutlar çok çirkin fakat benim vücudum bana göre fena değil, yani benim yaşıtlarıma göre. 10 Ekim 1997 de doğdum ve Terazi burcuyum, bu konu hakkında yorum yapamam nasıl yapayım hem? Nerede mi yaşıyorum? Bunu da mı soracaksınız ama ya?... Söyleyeyim tamam sanki çok geleceksiniz de ziyaretime!... Japonya'cağızımızın 4. büyük şehri olan Nagoya'da yaşıyorum, Google haritalara bakabilirsiniz sıkıntı değil djskjxksjx, bitti bu kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fotoğraf | NaruSasu
FanfictionBeni bu hayata bağlayan yegane şey fotoğraf makineleri ve annem, fakat onun çıkagelmesiyle ve ilaveten hayatta yeni bir şans elde etme fırsatıyla üçüncü bir sebep oluştu, lakin benim için imkansız bir sebep... ... ...hayat dolu sözcüğü döker. "Foto...