zawgyi>>>
Baekhyun နိုးလာေတာ့ သူ့ေဘးမွာအိပ္ေနတဲ့လူျကီးမရွိေတာ့ေခ်...
က်စ္! ညကဒီေလာက္ျကမ္းထားတာကို နဲနဲနားမယ္မရွိဘူး ဘယ္ေရာက္သြားျပန္ျပီလဲ...
Baekhyun ခပ္တိုးတိုးသာေရရြတ္လိုက္ရင္း ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ နဲ႔သူ့အတြက္မနက္စာျပင္ေပးေနတဲ့ေယာလ္...
Shitt သက္သာေသးတာလဲမဟုတ္ပဲ...
ဘယ္သူကအတင္းခိုင္းေနလို႔လဲ!
"Hyunee နိုးျပီလား...ကိုယ္မနက္စာျပင္ျပီးျပီ လာစားေလ"
"အင္း"
Baekhyun ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေနရာတြင္ဝင္ထိုင္ကာ အလုပ္ရွုပ္ေနတဲ့ လူျကီးကိုလွမ္းျကည့္ေနမိတယ္...
"ေယာလ္..."
"အင္း hyunee..."
"ခင္ဗ်ားလဲလာစားေတာ့"
"ဟင္!"
အံ့ျသသြားတဲ့ပံုစံနဲ့ သူ့ကိုလွမ္းျကည့္လာတဲ့ ထိုလူျကီးမ်က္ဝန္းေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြျပည့္နွက္လို႔ေနသည္...
"တကယ္...တကယ္ေျပာတာလား hyunee"
"နွစ္ခါထပ္မေျပာဘူး...လာစားေတာ့"
ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ့အနားအေျပးေလးေရာက္လာတဲ့ လူျကီးေျကာင့္ Baekhyun ျပံဳးလိုက္မိတယ္...
ခ်န္းေယာလ္ ေပ်ာ္ေနတာလဲမဆန္းေပ...
သူနဲ႔လက္ထပ္ျပီးကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွထမင္းအတူမစားဖူးသလို Baekhyun မျကိဳက္မွာစိုးလို႔ သူ စားတာကိုပဲေဘးကထိုင္ျကည့္ေနခဲ့တာ...
အခုလို သူကိုယ္တိုင္က ေခၚလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့တာလဲ ပါတာေပါ့...
"ခင္ဗ်ားသက္သာရဲ့လား?..ညက က်ြန္ေတာ္မ်ားသြားတယ္..."
သူ့အေမးေျကာင့္ ဆြံ႔အေနခဲ့တာကေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုယ္တိုင္ပါပဲ...
အခု Hyunee ေလးက သူ့ကိုစိတ္ပူေပးေနတာလား?
ဘုရားသခင္!ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ပါဘူးေနာ္...
အိပ္မက္ဆိုလဲ မနိုးထပဲ ဆက္မက္ခြင့္ေပးပါ...ဒီအိပ္မက္ေလးကို သူသေဘာက်လြန္းလို့...
YOU ARE READING
As your wish...
Fanfictionကိုယ့္အေသြးအသားကို မင္းစိတ္ျကိဳက္သံုးေဆာင္ပါ hyunee... (warning:Chanyeol bottom!!) Baekyeol/Chanbaek Yaoi RatedM Sorry for bad writings 90°bow #Yoohyunee
