Sign Language | 윤석

|10|

Ο καιρός έχει περάσει. Οι ώρες με τον Yoongi έγιναν μέρες και οι μέρες έγιναν μήνες. Έχει φτάσει πια τελος Ιανουάριος. Υπάρχει ακόμη αυτό το τσουχτερό κρύο και o Yoongi δίπλα μου για παρέα.

Όσο περνούσε ο καιρός τόσο μεγάλωσαν τα αισθήματα μου για τον Yoongi. Δεν μπορώ να τον βλέπω πια ως ένα απλό κολλητό. Αλλα κάτι παραπάνω. Σαν την αγάπη της ζωής μου. Αυτός που με κάνει χαρούμενο σε καλά και κακα. Αυτός που θα έδινα τα πάντα για να είναι ευτυχισμένος και ασφαλής. Με λίγα λόγια νομίζω πως ο Yoongi είναι το άλλο μου μισό.

Είναι η πρώτη φορά που νιώθω κάτι τέτοιο για κάποιον. Καλά, όχι ότι είχα ποτέ μου κάποια σχέση για να ξέρω αλλα και πάλι νομίζω πως δεν θα ήταν το ίδιο όπως τώρα με τον Yoongi. Παρεμπιπτόντως, έχω μέρες να μιλήσω με τον Yoongi.

Ωρα να τελειώνω με αυτή τη ζωγραφιά. Έχει περάσει καιρός πολύς καιρός και εγώ ακόμη δεν το έχω τελειώσει. Πάλι καλά βρίσκομαι στο τέλος της.

Ζωγράφιζα τις τελευταίες πινελιές και μετά από λίγη ώρα τελείωσα.

Τέλεια! Τώρα μου μένει η στιγμή που θα το δωρισω στον Yoongi.

Ένιωσα το κινητό μου να δονείται. Άνοιξα την οθόνη και είδα πως είχα ένα αδιάβαστο μήνυμα. Yoongi!

Αμέσως άνοιξα το κινητό για να διαβάσω το μήνυμα.

"Δεν νιώθω καλά. Πρέπει να σε δω. Συνάντησε με στην ταράτσα του σπιτιού μου."

Χωρίς δεύτερη σκέψη έβαλα το μπουφάν μου και έτρεξα προς το σπίτι του Yoongi.

___

Ανέβαινα δύο δύο τα σκαλιά και έφτασα επιτέλους στην ταράτσα. Άνοιξα με δύναμη την πόρτα αλλα δεν έβλεπα κάπου τον Yoongi. Θα τον φώναζα αλλα δεν μπορώ.