Vlinders // BxB {herschrijvend}

12.

Pov Finn

"Godverdomme wat is dit" klinkt de stem van Bran naast me. Ik kijk hem vragend aan. Hij wijst op onze fietsen. Eerder op de banden. Van allebei onze fietsen zijn beide banden lek gestoken. Ik voel me woedend en verdrietig tegelijk worden. Ik krijg het gevoel dat ik moet huilen, maar de tranen komen maar niet. Bran loopt ondertussen te ijsberene door de fietsenstalling.
"Hey, het komt goed okay?" Vertel ik hem.
"Nee het kom niet goed Finn" zegt hij bot. Ik deins achteruit. Nu is hij echt pissig. Ik snap het wel, lieke is ook echt een bitch. Maar we gaan binnenkort op kamp dus daar kunnen we hoogstwaarschijnlijk wraak nemen. Ik ga op de grond zitten echt wacht tot Bran een beetje is afgekoeld. Voorzichtig leg ik mijn hand op zijn schouder.
"Laten we naar huis gaan. Dit lossen we morgen wel op" zeg ik. Hij twijfelt even maar knikt dan ook. Samen lopen we richting huis.

Ik steek de sleutel in de deur en draai hem om. Ik drop mijn tas op de grond en mijn moeder komt de trap af gelopen.
"Wat ben je laat?" Zegt ze, half vragend.
"Lekke band" leg ik uit.
"Waar is je fiets dan?"
"Op school. Ik doe er morgen wel wat aan"
Mam knikt. Ik pak wat te eten uit de kast en ren naar mijn kamer. Tot we gaan eten kijk ik youtube, ik maak mijn huiswerk wel daarna.

Na het eten pak ik een boek om aan mijn huiswerk te beginnen, maar daardoor vallen er nog meer boeken uit de kast. Geërgerd duw ik ze terug, maar het lukt niet. Verslagen laat ik ze weer vallen en ga ik zelf ook op de grond zitten. De tranen die ik de hele dag had willen huilen komen er eindelijk uit. Ik sla mijn hoofd tegen de kast waardoor ik een beetje duizelig word. Ik trek me op aan het bed en laat me erop neer vallen. Heel even sluit ik mijn ogen en binnen de korste keren slaap ik.

Oh boi dit is zo kort en zo kut maar oof ik had een complete mental break down daarnet en ugh. Wanna hurt myself but I cant. Fuck. Fuck. Fuck. Echt alles komt weer helemaal terug.